drijvende ode
verschijning als lichtgedicht
schoonheid in de gracht
talloze snaren
symbolisch in de spiegel
speels in de speeltuin
onzichtbare band
bindt mensen en culturen
verschillend van vorm
echt of illusie
het gesprek doet de ronde
voor identiteit
dromen door het licht
beste vriend van de mensheid
hoe vreemd het ook lijkt…
De dotten van sneeuw
liggen als een donsdeken
over de Kolonie.
Koninklijke dreven,
zwart en wit in de nevel.
Doodgewoon fietsspoor.
Kruisen van zwervers
rijzen vaag op uit de sneeuw.
Vinden zij hier rust?
Krater van de crash,
omgevormd tot een stil ven.
Verzacht het de dood?…
324
Bezig met laden