De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien
Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien;
maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier
toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier
en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen
aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen…
Je lacht om - voor mij - totale onzin op de PC
weet je meis, je bent voor mij de handreiking naar de anderen
wat jij nu met mij doet,heb ik nooit met hen gehad
het was meer puzzelen,verven en nog meer
alles jonger, alles meer ….…
Onrust. Lotte is ziek
Ik pak mijn rugzak
mijn kompas en wat kleren
doe mijn laarzen aan, een jas
en ga de deur uit
Op weg naar Lotte
Alleen zijn met mezelf
Zolang ik onderweg ben
zal ze blijven leven
zal ze niet doodgaan
Ze gaat niet dood, het mag niet
Ze gaat niet dood, ze gaat niet dood
Nee, nee, nu nog niet
Het is nog niet de tijd…