53 resultaten.
Ochtendzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 513 In de ochtendzon op het bed
voor het wijd open raam
adem ik de wereld in en
mijn adem de wereld in
Ik voel geen liefde meer
van hem, alleen zijn zorgen
Praten wil hij niet. Het leven
stroomt langs ons heen
Hij is een goede man
toch zal ik weggaan
naar een nieuw huis
leeg maar licht en ruim…
Viaduct over het spoor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 28 Het zal niet lang geduurd hebben
dat mijn ouders iemand meestuurden
wanneer ik de treinen ging bekijken
na school en in het weekend
Veel te vaak, vonden ze, maar
ik stond daar graag, op de brug
bij het station, juist in dit stadje
passeerden er oude modellen
Ik ken ze blind, aan hun geluid
de trilling van het viaduct
hun geur als het niet…
De grot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 203 's Avonds op kantoor
Het raam staat hoog
Langsdenderende treinen
waaien koelere lucht binnen
Mijn collega denkt
Ik ruim de mappen op
De tijd zou hier stil staan
als er geen licht door de kamer reed
Ik trek het raam dicht
en het rolgordijn
Hij doet het licht uit
We gaan
Zonder iets te zeggen
sluit hij af
Tot morgen
weer…
Echte billen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Even vliegt er een vlek over
de muur, een meeuw
de avond broeit en ik
lig in mijn hemd op bed
terwijl ik Plato lees, de gelijkenis
van de gevangenen in de grot
Ik hoor mijn man, sla snel
het boek dicht en draai me om
met mijn rug naar hem toe
doe ik alsof ik slaap. Hij komt
naast mij zitten, onprettig
warm tegen mij aan
Mijn…
La grande bellezza
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 289 Het filmpaleis is liefdadigheid
voor liefhebbers en oude mensen
ik help hen de tijd door
kijk mee en leer
de teksten, Mama Capra:
grote schoonheid is het leven
van de droom van je zintuigen
Ze wordt weggestuurd
van de markt, met haar
zelfgemaakte geitenkaasjes
Thuis in haar paradijsje
de vroegere bedding van de beek
mijn dagdroom in…
De mensen in hun huizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Dagdromen in de toren
van beton, het kantoor
bemannen, dat gaat wel
op een zonnige dag
Ik hoef alleen maar mijn neus
naar buiten te laten wijzen
de schoorstenen te tellen
en niet op wolken te letten
Er komt toch niemand
alleen ik, 's ochtends
met een lunchpakket
en een leeg hoofd
voor nieuwe ideeën
over de mensen in de huizen
beneden…
De avond valt langzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 269 Mijn lief, mijn lief
en ik vervelen ons
dagelijks, hij kijkt rond
op internet en ik oefen
om hem niet te storen
vingerzettingen in de lucht
ik zal weggaan, verhuizen
en hij? zit zich te verbijten
op zoek naar een uitweg
langzaam valt de avond
geruisloos sluit ik de piano
kon ik hem maar helpen
voet voor voet vier passen
tot achter…
Tussenplaats
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Alleen de radio nog
de verhuizers vertrokken
mijn huis een tussenplaats
een pauze in de straat
Ach de binnentuin
eekhoorns, hoge bomen
voor het raam staan, warmte
op mijn gezicht, in mijn kleren
De kamer is nu mooier
zonnig leeg en aangeveegd
met een vensterbank muziek
die ik straks mee zal nemen…
Bloot speel ik naakt te zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Af en toe kijkt er iemand
Dan speel ik een rol
in zijn hoofd, als het meisje
van de overkant, het meisje
met te lange haren
om haar borsten goed te zien
In de schaduwmaanden
blijven de woonblokken grauw
Dan sluit ik de gordijnen
en dwaal ik door het patroon
in deze zelfde zachte stoel
waarin ik helemaal vrij ben
en van buiten naar…
Het razen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Het stille leven ligt op het kerkhof
hiernaast, het nieuwe leven raast
erlangs over ijzeren staven
en dat maakt me gek, het dendert
door de kamers waar ik heb gespeeld
Ik haal ze leeg en ik rook ze uit
met Nag Champa, met tranen
in mijn ogen sluit ik de ramen
en toch worden de muren dikker
van het geraas, ze eten het op
net als ik, het…
Mijn #edt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 De hemel brandt, nevels
rukken op, de seinen slaan neer --
Iedereen leeft langer
dan de wereld waarin hij opgroeide
Hij moet zich terugtrekken
of veranderen
De wachttoren is onbemand
in de verte janken er honden
Deze stad mag niet meer bestaan
zoals ze was, haar theaters
zijn overbodig verklaard
De laatste spelers zien toe
maar nu…
Mijn levens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Een heuveltje in het landschap
deze leistenen daken van de boerderij
onder de hoge rug en de ronde bil
langs de Oude Landweg
Moet je een stedeling zijn zoals ik
om de schoorsteen te laten roken
en de beelden in elkaar te schuiven
tot mijn eigen naakte lichaam
op een schapenvacht voor de open haard
wachtend op liefkozingen van mijn man…
Tussentijd Nu
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 166 Hij is weg, kwam hij maar terug
Zou hij, misschien, toevallig hier
nu naar deze film zijn gekomen?
Dat ik me omdraai en hij er zit
alleen, net als ik, en nu
we weten hoe het werkt
zouden we er meer van kunnen maken
als hij, als hij
wil en deze kans grijpt
voor de gong gaat, en
als ik, als ik
durf om te kijken
nu het nog pauze is…
Niemands
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Ik ben onderweg
in een niemandshuis beland
in niemandstijd en niemandsland
Het bed is koningin-
nebreed, plaats genoeg
voor een koning als hij
goed is voor meer
dan slapen, dan vrijen
voor meer dan een keer
In de lege hotelkamer
is het raam een gebod
om naar buiten te kijken
Smalle siergordijnen
altijd uitzicht, altijd
gezien kunnen…
Buiten onweert het
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 In een fauteuil bij de receptie
van het hotel oefen ik mijn tekst
buiten onweert het
de regen klettert elke keer
dat de deuren opengaan
Zinnen herhalen
tussendoor steeds kijken
naar het publiekstheater
van de mooie buitenkant
van het bejaarde echtpaar
dat nipt aan een drankje
en ongeduldig op een taxi wacht
napratend over vrienden en…
Erfgenaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De steen is glad, altijd koel
altijd even blauw
en thuis in mijn zak
We zijn aangekomen en onderweg
We leven en logeren
vandaag in dit hotel
Het uitzicht is wonderlijk saai
Je hoort de treinen razen
over het passeerspoor
Jeanette heeft haar reiskleren uitgedaan
Ze zit te lezen, het is nog te vroeg
om beneden te gaan eten
We hebben…
Liefde alleen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 42 Uren alleen, klein leven
op een hotelkamer
zonder dood te gaan
gek te worden of
voor altijd alleen
achter te blijven
zoals 's avonds
op het podium
hel en vagevuur
Ik mis mijn kinderen hier
naast me op bed, mijn lief
mijn leven zonder drama
zonder het beslissende einde
waarvan het publiek wil leren
begrijpen wat het leven is…
Schedelsoep
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Op een draaistoel kijk ik rond
de tijdcapsule van mijn hoofd
vliegt en bedenkt verhalen
van herinneringen en beelden
die passeren, ik reis
naar mijn geboorteland
Het bestaat niet, nooit
heeft het bestaan, het is soep
van levenslang aan mijn voeten
geplukte ingrediënten, gekookt
in de pan van mijn schedel
.....De verse soep van nu…
American Dream [2]
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 40 Er staat een frisse wind
er waait een nieuwe wereld
door de stad, ik zie
mijn leven in de verte
aan mijn voeten liggen
Jongemannen dingen naar mij
ze geven me alles wat nodig is
voor de nieuwe tijd
Zij zijn de belofte
ik draag haar fakkel
Zij zijn de daad
ik ben de belofte
Ik beloof de hemel
op aarde, mijn borsten
zijn vol, mijn…
Aanwezig
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 75 Nog geen etenstijd, ik lig
jou te tekenen, jouw rug
het boek en de rode kaars
het bijna lege spiegelbeeld
We hebben genoeg van de stad
gezien vandaag en duiken
niet meer meteen op elkaar
ook al zijn we op vakantie
Even intens houd ik van jou -
kijkend, tekenend en voelend
hoe afwezig totaal aanwezig
jij bent, jouw blote schouder
die…
Demon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 De gele gloed maakt me bang
Vanmiddag al, toen alles wazig werd
maar ik even wakker leek te zijn
van de pijn in mijn buik
Dat mag niet, ik wil het niet
Mijn buik moet veilig zijn
voor de baby, hopelijk
gaat het gauw over
hier, in mijn eigen bed
o, wat gebeurt er toch?
Ik moet eruit, het gordijn
sluiten voor die akelige maan
Alles is…
Wieg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Langs het gordijn de streling
van de wind die mij omarmt
midden in het zonneraam
op de vloer van de kamer
mijn voeten op het tapijt
reiken diep in de aarde
mijn warmte groet de warmte
mijn adem kust de wind
.....Ik trek het bed in de zon
.....en wieg mij in welbehagen
.....languit en wijd geopend
.....glijd ik de wereld in…
Droomhotel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 30 Er brandt altijd licht in de villa
met de zwarte luifels en in
de kamers van het achtergebouw
waar nooit iemand te zien is
De toeristen die er komen, moeten wel
een dekmantel zijn, het is een stil hotel
Soms wordt er piano gespeeld -
een heldere spanning in de nacht
De hele situatie doet me denken
aan handelingen die ik ken
van films en…