Hij scheldt op haar en de wereld
zij is zijn emotionele vangnet
die spanning uit z'n hoofd masseert
zwijgend zijn frustraties verdraagt
Verlossing van pijn door zelfdoding
ze schaamt zich voor haar gedachten
zo'n tragedie overleeft hij niet
haar liefde en zorg zal hem genezen
Hij slaapt z'n roes uit voor de haard
z'n snurken maakt de kamer…
Ik ga langs een oude kluizende vriend
die dingen ziet en hoort die mij ontgaan
onverklaarbare geluiden en stemmen
hij hoort de deurbel als er niemand is
interieur verandert van kleur en plaats
Hij verliest greep op de werkelijkheid
verwaarloost zijn lijf dat fossiliseert tot
karretje van de geest, z’n tanden roesten
grondlucht hecht zich…