lijkt nu bevroren in de kou
meer dan 50 tinten grauw
en altijd eeuwig van mij
kil en koud ben jij
je remt me, vertraagt me, blok aan mijn been
boetetocht met struikelsteen
’t is niet de berg die overwint
maar de vallei die ons bemint
koestert in haar warme wieg
waakt dat ik je niet belieg
en weerom tussen rotsen leg
maar meeneem langs de Jakobsweg…