Alle inzendingen over Johanna

In de vroege ochtendschemering zie je dauwdruppels aan de takken je kunt ze daar eenzaam zien hangen tot ze zachtjes naar beneden zakken Zoals dauwdruppels in de morgen glijden mijn tranen naar beneden want het is voor mij niet te verkroppen dat ik geen afscheid heb kunnen nemen Achter het vochtige raam van mijn hart wordt er met liefde…

Je hoeft je niet te schamen voor de warboel in je hoofd je mag het aan me vertellen zodat de pijn iets wordt verdoofd Je hoeft je niet te schamen voor wat je hebt meegemaakt gevoelens waar je mee worstelt en alles wat je zo diep heeft geraakt Je hoeft je niet te schamen als je praat over het verleden of over het verborgen verdriet dat…

Ik dreig te gaan verdrinken in het meer door mijn tranen gevormd alles is naar de bodem aan het zinken mijn hart wordt met gevoelens bestormd Beland in een eindeloos diepe put niet de kracht om omhoog te kijken in het donker voel ik me beschut wil nu alles en iedereen ontwijken Niemand hoeft te zien wat dit met me doet dat de pijn me…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt puur en erg goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

In mijn hoofd zweven ontelbare wazige flarden onzekerheid en ook angst die mijn hart verharden In mijn hoofd zweven prachtig heldere beelden die mijn hart laten smelten en wonden weer heelden In mijn hoofd zweven soms bange gedachten ze krijgen de overhand in stille donkere nachten In mijn hoofd zweven vrolijke vlinders voor jou…

Jij bent voor mij de zon die mij doet verwarmen mijn hart weer laat stralen liefde komt mij omarmen Jij schijnt diep van binnen met een verliefde gloed stromend door mijn lichaam ben jij het die mij voedt Jij schemert in mijn leven bent mijn zonsondergang jij weet mij juist dat te geven waar ik zo intens naar verlang…

Jouw prachtige lach waar ik voor bezwijk jouw prachtige ogen waar ik telkens in kijk Jouw lieve woorden fluisteren in mijn oor jouw zachte stem die ik overal hoor Jouw persoonlijkheid gewoon alles aan jou doet mij steeds beseffen hoeveel ik van je hou…

Na het schrijven van 'Het fregatschip Johanna Maria' kan zijn roem wat mij betreft nooit meer stuk, hij was geen De Sade of een perverse Caligula, wel een grootmeester en zeker geen Pietje Puk.…

 1. Houd dit voor d' eerste tafelwet, zit waar de waard u      nederzet.  2. Doch of ge staat of dat ge zit, maak dat gij God te voren bidt,      Opdat gij zegen krijgen meugt en zo geniet gij rechte vreugd.  3. Maar hoe het zij, toon blij gelaat en houd ook zoete tafelpraat.  4. En als gij naar de spijze tast, zo dient hierop te zijn gepast.…

Nooit schreef ik je een brief. Je was zo dicht dat ik je elke dag kon zien. Jouw verte was anders dan de mijne. Maar het viel ons licht daar over heen te praten. De toekomst was zo lang dat over vroeger spreken nog wel kon. We deden dus gewoon. Maar waren beiden bang dat alles toch weer fout ging. Deze nacht leg ik voorzichtig bloemen op…

De pijn in jouw ogen verdriet in je gezicht stille eenzame tranen om wat ze jou aanricht Stilte heeft de overhand woorden zijn overbodig steun op mijn schouder dat heb je nu even nodig Je kunt op me bouwen en waar je ook zult gaan probeer nooit te vergeten dat ik achter jou zal staan…

Kan iemand me misschien vertellen wat échte liefde precies inhoud iemand die het voor me kan spellen want mijn hart voelt zo kil en koud Melodie van liefde wil ik horen zingen streling van liefde mag mij overspoelen het koord van liefde mag mijn hart laten springen zodat vlinders van liefde in mij kunnen krioelen Mijn hart wil graag met…

Een ongekend en diep verlangen klopt aan de deur van mijn hart ze wil het met liefde gaan behangen het ruilen met de overheersende smart Maar de deur gaat nu niet open omdat mijn hart toe is aan rust het open staan is nu even afgelopen totdat de hete tranen zijn geblust Vraag me niets en kom niet te dichtbij want dit terrein blijft voorlopig…

Vliegend op de vleugels van de wind Zwevend door de wolken en over de oceaan Onbezonnen, zonder zorgen, zo klein als een kind Bewonder de helderheid van de zon en de prachtige maan Wat een heerlijkheid, wat een ruimte en wat een genot De sterren knipogen vrolijk naar mijn persoon Pratend met het wolkendek in dit grote blauwe slot Glimlachend…

Het regent dikke tranen één grote mistige waas mijn lach is verdwenen verdriet is echt de baas Scherpe en gemene scherven pijnigen mijn gebroken hart mijn hoofd is helemaal leeg mijn gevoelens zijn verward Je hebt me vreselijk gekwetst tot in het diepste van mijn ziel het door jouw getoonde karakter was niet waar ik ooit voor viel…

Hoe kun je iemand vergeten waar je zielsveel van houdt mijn tranen smaken zo bitter mijn tranen smaken zo zout In je ogen kon ik het zien jouw hart lag niet bij mij ondanks dat je naast me zat was je weg en niet dichtbij Dat ik je zo zou verliezen had ik me niet gerealiseerd boosheid en een diep verdriet hebben mijn hart écht bezeerd…

Ik voel me helemaal leeg zo eenzaam en heel alleen ik mis jouw vrolijkheid jouw armen om mij heen Mijn twijfels zijn groot ik wist niet dat je zo was gevoelens zijn pijnlijk teer en breekbaar als glas Ben jij wel echt de ware of heb ik me flink vergist mijn hoofd vol met vragen zwevend in een dikke mist Wordt weer dezelfde man die…

Heerlijk om samen te lopen met de wind in ons gezicht wandelen langs het strand met sterren op ons gericht Samen languit op de bank om dan urenlang te praten het geeft een veilig gevoel zodat ik je niet wil verlaten Jouw prachtige mooie lach de gouden glitters in je ogen de melodie in je heldere stem hebben mij zachtjes bewogen Lekker…

De waarheid bleek één grote leugen en dat terwijl mijn gevoelens en hart weer durfden te genieten met volle teugen ineens is alles door emoties verward Geloven in het goede van de mens dat doe ik dus absoluut niet meer mijn gevoel bereikt nu een grens omhoog gaat mijn muur van afweer Als je iemand in vertrouwen hebt genomen die zegt om…

Van genot zakten mijn ogen dicht mijn lippen zochten die van jou in de zwoele schemering van kaarslicht nam jij mijn bange hart op sleeptouw Als een exotische oase kwam jij mijn woestijnachtige hart binnen je raakte het aan van heel dichtbij en wist het door alles te beminnen Mijn oase bleek een fantasiebeeld mijn gevoel is nu onbemind…

Om mijn hart hing een rookgordijn wazige zonnestralen werden geweerd een lach en vrolijkheid waren pure schijn mijn diepste gevoelens waren geïsoleerd Ineens is daar een seintje dat doorbreekt het probeert mijn vertrouwen te winnen maar er is nog steeds verdriet dat me steekt en dat gaat niet weg door mooie zinnen Dit seintje weet mij geruisloos…

Aan aandacht geen tekort maar toch eenzaam en alleen dacht dat alles was ingestort zat er gewoon even doorheen In die donkere zwarte nacht heb jij een kaarsje aangestoken daaruit putte ik mijn kracht en werd de zwarte lijn gebroken Heel onverwachts voor ons beide verschenen wij in elkaar´s leven voorzichtig sluit ik de zwarte bladzijde…

Waarom blijf je alsmaar malen over wat er in het verleden is gebeurd waarom blijven jouw gedachten dwalen over hoe jouw leven werd verscheurd Waarom blijf je steeds weer hangen in die vreselijke periode van toen kun je dit alles niet gaan vervangen en de deur naar het heden opendoen Waarom wil en durf je niet te vergeten wat het allemaal…

Drijvend op woeste golven van vurige passie en verlangen mijn gevoelens worden bedolven en mijn hart is erdoor gevangen Wandelend op gouden paden mijn ogen worden erdoor verblind alles wordt nu met liefde overladen het leven is omvangen met een roze tint Zwevend op prachtige wolken met de kleuren van heldere lelies deze ervaring is niet…

Jij duwde onzekerheid weg en plantte daar vertrouwen zonder te vragen naar uitleg durf jij mijn muur af te bouwen Als ik mijn deur dicht smijt vindt jij weer een open raam je wordt door liefde begeleid al gaat het af en toe best moeizaam Jij raakt mijn gevoelige snaar dat maakt mij soms verlegen en stil steeds meer groeien wij naar elkaar…

Met het mes van verraad diep in mijn ziel gesneden gevoelens weten zich geen raad mijn hart is moegestreden Mijn gezicht is een schaduw van bedroefde tranen zo intens mijn hart voelt verschrikkelijk ruw ogen kijken door een vochtige lens In een tranendal vastgebonden zit ik met mijn hoofd gebogen mijn hart heeft wéér nieuwe wonden…

Je hebt me gewoon afgewezen en koel aan de kant geschoven dat zou voor mij het beste zijn maar toen kon ik dat niet geloven Je weet niet wat het met me deed mijn hart brak in duizend stukken zelfs mijn gevoel liet me in de steek en tranen waren niet te onderdrukken Achteraf gezien is het toch wel beter zo mijn hart wordt nu met ware liefde…

Zullen we ons nu overgeven aan het spel dat liefde heet durf je het met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet Door liefde zijn we gevangen genietend van deze roze waas waarin we naar elkaar verlangen zijn ware gevoelens ons de baas We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van de wind pure liefde mag ons leven inkleuren…

Tranen van puur gemis biggelen naar beneden jouw kleine jonge hart heeft al teveel geleden Mijn hart lijkt te breken bij het zien van je gezicht hartverscheurende snikken huilend knijp je je oogjes dicht Afscheid nemen is zo moeilijk en dat doet ons alle drie pijn het spijt me, mijn kleine bink dat je nu al volwassen moet zijn…

Diep in jouw donkere ogen schitteren zoveel verhalen door mij nog niet gehoord heb er alleen mogen dwalen Op de bodem van jouw hart zweven duizenden woorden die nog niet uitgesproken zijn omdat angst deze smoorden Onder jouw stenen muur sprankelt een bron van kracht dus laten we zachtjes graven tot die bron ons lief toelacht…