Alle inzendingen over Jotie T'Hooft

Op een dag zal ik weg zijn en wat dan? Verdwenen zonder een teken te geven of te nemen en het puin dat ik achterlaat is niet langer lachwekkend. Want wie als ik nooit heeft gebouwen laat niets achter dan verwachting en verwarring en wat dan? Wellicht in uw herinnering zal ik stollen verstijven, niet lang meer blijven maar verbleken…

Misschien verlangde hij wel keiharde kanonslopen in zijn hakenkruis te voelen schuiven, teneinde daar een moeder te vernietigen, die woekerde. Een & Ander komt niet in de vele boeken voor waarmee wij hem zo gretig van ons afschrijven. Want rukken niet vele legers gelaarsde vrouwen ons binnen en af? Het geschut der organen mag geruisloos…

Here, zonder naam en zonder gezicht Zie vanuit den hoge Op uw droeve eenhoorn neer Die danig hunkert naar uw licht, Die sierlijk door de wouden dwaalt Maar bladeren geen voedsel vindt, die voor de poort der doden draalt, Allen bladeren op uw wind. Here, zonder handen zonder stem Snij de lichtlans van zijn voorhoofd En vang hem…

De wanhopige krijskreet werd niet opgemerkt, terwijl je tekeningen boekdelen spraken en je gedichten een horrormovie exploiteerden, zonder dat je als een Jotie T'Hooft met de dood koketteerde.…