Twee weken is het nu alweer geleden
Dat ik malenka hier heb opgewacht
Kochana praatte, schoon, haar huid zo zacht
Ik heb haar na het kussen
warm aanbeden
Haar glimlach, groene irissen, haar lenzen
Mijn liefde kent geen tijd
noch ruimtegrenzen…
Geniet niet zomaar zonder mij
een zwoele zomeravond
waar ook maar, te land, ter zee
in een helder fata morgana
een imaginaire wereld
o dear malenka mijn kochana…
prefereer
nog in gedachten
en twijfels neem ik
toch maar de benenwagen
om een uurtje te struinen
in vochtige, dampende
paden met bloedrode
halfdode doffe
blaren der herfst
onderweg zal ik
zonder enige twijfel
stoelen ontmoeten
zonder padden maar
met stippen en hoeden
als bij toverslag doemt
zomaar uit het niets
malenka kochana…