De zuiderwind waait
door je gave oren, je fluorescerende billen,
voorbij doordringende nautilus-klanken in
de bolle zeilen van je hersens, dienstbare
lakeien op een woelige beeldenstroom. En de
Marokkaanse trom, de trom slaat, de trom slaat
je hart minzaam open.…
de keel evenwel niet bekneld
oranje gerbera op mijn revers gespeld
op een feestelijk versierd bordes
stond ik voor de Majesteit
Gereed mijn mooiste gedicht
namens mijzelf aan te reiken
waarop zij haar bril afnam
behalve vanwege de hangende pootjes
ook om hoogst gefaciliteerd te kijken
Op een klapje met Haar handen
kwam schielijk een lakei…
Chaplin is mijn lakei, maar ik weet het:
hij steelt epauletten voor kermis
en tabak voor de slaven van soho,
hij steelt mijn historie voor marx -
protesteert, generalen!
Ik sta als een stinkput op elba.
O generalen, proef de lyriek van mijn rotting.
Herhaal mij en groei mij.
Ik wacht u met spengler en galgen uit het museum.…