Met de voeten
Op de eeuwen
Voel ik de tijd
Onzichtbaar langs
Mijn benen gaan,
Dat je in 1633
Geboren bent lees ik
Ter hoogte van
Mijn dikke teen -
Ik maak contact
Met je, voel ook
Nu nog je aanwezigheid,
Alsof je nooit bent
Weggeweest, alsof
De tijd door
Onzichtbare hand
Is weggenomen…
Geen kerstboom te zien,
En toch lopen hier allemaal
Mensen voorbij met een kluit
In hun handen geklemd -
Langs de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hieronder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen in vertrouwen gezegd;
Maar net zo min als de huizen
In hun luxe woonwijk verkoopbaar…
Die soeverein uitkijkt
Over de dodenakker,
Het nieuwe leven
Vasthoudt dat frist
En groent in een
Overnieuw begonnen tijd,
Op een plaats
Waar de dood
Verpletterend
Heeft toegeslagen…