het licht ontbrandt
in z’n kop
zoals de zon soms de dag
openbreekt
waarna het hout verbrandt
verkoolt tot het zwart
van de nacht
en je het van pijn moet loslaten
zo gaat het soms met liefde
de plots oplaaiende vlam
zal gaan dimmen
verdwijnen achter
beider kimmen
en na het echt uitgebrand zijn
rest alleen nog
die duivelse pijn…
Ik ben een ZONkind
Ik draag alle kleuren van de regenboog in mij
Ik zie, ik hoor, ik ruik, ik proef, ik voel, ik weet....
ZONkind, wat ben jij bij-ZON-der! ❤️…