Ogen schijnbaar onbewogen
plengt mijn lichaam
bij iedere stap en iedere noot
een druppel
En laaft daarmee telkens
volstrekt ademloos
de bodem van mijn verlangen
Onder dit muzieklandschap
lijken alle bomen en elke steen
daar voor de eeuwigheid
Ooit hoop ik jou alhier te vinden
op Fellini's strand
voor een laatste ronde
en een…
neen, mijn lichaam
niet bestand
en zwicht ik
onder maagdelijk en
omgeslagen kant
geklost
door eeuwen heen
laat mij je
lippen kussen
langs de Dijle
en sleep mij
dromend over ijle draden
van je lieflijk hart
dan pas wil ik meten
met verleden, heden
en vooruitzicht, vrij zijn
in geweten als ik verslingerd
en gelijk eendrachtig
vastgenageld…
Wij zijn de overwonnenen
op de zuiderstrook der lage landen langs de zee
De zee was niet ons goed
al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand
van bitterheid
Soms is een plant ons goed nog
en dieren
Ik meen daarmee buiten de paarden
schepershonden van Mechelen of Groenendaal
die na de schilders de roem van…
Zie die triestige fleurons!
Een verschroeiende vlam
verweesde Notre-Dame.
Nog slechts nat verkoold hout,
gesmolten klokspijs,
en zwart en roze gebrande stenen.
Echt fout!
Zo 'n droevig Parijs...
Een drieste stamp tegen de schenen.
't Was die dansende vlam die er grapte,
en met de rapte, al d' aloude balken weghapte.
Komt er dan nu een robotvieringstoren…