Kleurrijk wapper jij in de wind
baan voor baan lijkt te lachen
het kleine kind danst onwetend
op de vrede van vandaag en vraagt
mam, waarom is die vlag afgezakt
de moeder kijkt opzij naar haar enig
kind en denkt aan haar vader, de man
die nooit, maar dan ook nooit over
de oorlog wilde praten, wat zou hij
gezegd hebben tegen zijn kleinkind…
levenslijnen van jouw oude dag
“schipper ik zie de vlaggetjes waaien”
zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld
dat bloemen plukt, de lila kleuren mengen zich
met alles
wat mijn voetjes dansten in de lange gang
en de oorvijg toen mijn onschuld stoute dingen zong
het Christusbeeld
dat overzag vanuit zijn glazen stolp
hoe jij, mijn lieve meikind…