Netgedichten

netgedicht (nr. 32.845):

Meikind

(over mijn oma)

in jouw boezelaar schuilen nog mijn kinderdromen

waar je ooit geboren was
een eiland, dat verenigd werd met vaste wal

bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde
helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag

“schipper ik zie de vlaggetjes waaien”
zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld
dat bloemen plukt, de lila kleuren mengen zich
met alles

wat mijn voetjes dansten in de lange gang
en de oorvijg toen mijn onschuld stoute dingen zong

het Christusbeeld
dat overzag vanuit zijn glazen stolp
hoe jij, mijn lieve meikind, harder uit je sloffen schoot

dan de onverwachte dood
die zoveel uit jouw leven nam