Alle inzendingen over Menno Wigman

liefst wil je ieder vrouwtje omdat het uiterlijk zelden te wensen overlaat vergelijk maar monologen doen heel wat middels liefderijk jeugdsentiment…

je kent alleen haar naam want ze staat voortdurend in de belangstelling analyseer maar het emplooi knaagt aan heel het purisme…

je krijgt weinig zomaar cadeau omdat een maatschappij draait om te geven draai maar om een ontvangend feest te gaan verdienen…

eigenlijk vrij je haar op omdat pure liefde nogal zoet zou zijn vreet maar de stroom is ongezonder dan de vermogens…

een appel betekende eens verbod terwijl een vrucht later schreef van onsterfelijkheid bedenk maar kunstzinnige vruchten vochten zich knap binnen anatomie…

opgeteld kom je tot compromissen omdat een ego niet gauw voldaan is doortast haar toekomstige disputen positiever gerekend tussen de verhoudingen…

in feite ligt alles besloten omdat een wezen zo'n duidelijke kring beslaat kijk maar de tafel toont gelijk dagelijks aan levens…

morgen gaat het gewoon verder omdat het uitsloven je hart eens opbreekt vier maar de pijl richt op die ritmische bossen…

liefst voel je problematiek veraf omdat de confrontatie ook een tangbeweging vermag heilig maar de verering van Maria organiseert de hygiene…

Een voor zijn leven vechtend riddertje waarbij het steekspel overwonnen wordt bediscussieerd. Een meisje gekust langs het verloop van opgeblazen verhalen. Iets uit een geleefd bestaan, dat door tijd heen gefundeerd is. Of stel dat zij in de toekomst leefden, in hun waarde, in disharmonie? Dat hij werd geleefd in de nieuwe riddertijd…

bij het aankijken een ruimte vol kleur utopia lijkt dichterbij dan ooit met vreedzame, niet geforceerde woorden uit liefdevolle lippen met een prettige geur vervuld van emotie zonder traan lachend met de benen verstrengeld de seconde, een minuut, alsmaar langer maar na die tijd is het gedaan licht boven de aarde zwevend naar huis surrealistische…

Chaos binnen stelsels de grond zonder voeten dezelfden gezweefd en opladend in rookpluimen ondersteunen zij de illusie en brengen ergens ver vandaan als in macabere dimensies overgeleverd brandt het steunpunt rijp de boodschappen zij van doden opslaan en zij het lang te hebbende gevoeld innemen: aan hun blanke zolen opgelopen natuur en de…

het is openbaring met gevoel zaligde je, je nuttigt aan wat geen hoon bergt op witronde borden en de vruchtbare bodemkunde zonder zich verkocht voorgekauwd vertoon zielen met handen over elkaar…

jij keek langs me heen doorzag ik, je legde geen gevoel in samenspel van lichamen die nooit in het kielzog kwamen van stand geen zonnestel het zonnestelsel leeft geen beleving…

vogels koersten met de trein vertelde ik, ik vluchtte weg met de natuur zo weet jij dat mijn aard blijft waar zij heengaat gebekte duur ik laat lege bodems achter…

het goede pad te kiezen attendeerde je, je voorsprak iets waar niets loos zo liep ik gekweld tegen Flora aan op goed geluk visionaire roos mij een doorn in het oog…

materiaal uit in beeldende kunst verwees je, je nodigt uit tot verhitte processen het zal verkeren dat wij gaan verbuigen tot organische karakters geslepen messen nu zijn we erop gescherpt…

het zijn kwadraten uit egard onderwees je, je leeft mij uit in voorbijstreven zo voeren enkele kunstenaars over eindeloze golven ongebonden aan tijd voorste steven je telt landelijk zicht uit…

Jij schreef het verschil met vroeger aan voelbaar tijdsbesef voor vertrouwen in nieuwe kracht dat geen open boek bleek te leggen uit het zingen van de ziel waarmee enkel broodnodige aanhef de gerichte partner duidde op een rijke stand - zakelijk beginsel ter bescherming - Jij schreef het verschil met later aan tijdsduur gevoeld in winst…

Schreeuwend van het dak voor het herstel van blazoenen die tekens hebben gegeven aan contact tot harmonie na humane opkomst goed behoevende slag hongeren binnen een klakkeloos opleverend bestel als gestel een wezen warmbloedig de tegels die oplichten voetenwerk de intentie symboliserend teruggetrokken rioolras dichterbij reiner en duidelijker…

De Freudburger trekt naar hartje stad bekend met het pad. De Freudburger. De Freudburger schaart zich in duisternis en filosofeert de ondergang van zon. De Freudburger. De Freudburger in harmonie brengt: Op het leven zielen, licht en verlengd. De Freudburger. Die morgen zweeft de Freudburger heen. Wijzer dan wijs; de wereld broeit gemeen…

Eens groeide ik op met de rijzende zon een lichaam dat nooit viel uit heilig hemelschrift, in serieuze tekens, die ik niet wijzen kon, daarbij mijn redding pas na premeditatie gelicht.…

De rohypnol sust me in diepe slaap terwijl een zekere merrie veulent in de late nacht; zonder de droom van een belofte geen esculaap, zo de hengst het aanbreken dekt in remanente dracht.…

De ongebreidelde promiscuiteit te weerstaan van grenzen in zekere tijd te breken; het beeld een meisje over nutatie door een laan, aan de staart voor een mond bezweken.…

Het issue dat alles weerkaatst bij daglicht laat het hoopvolle openen van deuren; zonnige warmte straalt over op teruggave gericht, in samengaan door zielen uit grondig kleuren.…

Het gegeven zijn kans in alle hevigheid doet gelden zonder het ego te doen schaden; al je weergeeft ook de ruimte om heen bevrijdt, schone zaken binnen het concept immers te raden.…

Een antwoord op het antwoord laat muzikanten verder stuipen over onbegrijpelijke liefdes in een omhullende notendop; onverstaanbare vibraties laten het complex gestel kruipen, de massaliteit tussen door doet als of een sprekende pop.…

Men leeft niet zomaar elke virtuele ideologie, wat te denken valt voorbij aan wereldkundige maatstaven uit te beelden naar kieskeurige kosmopolieten wat ik zie rallentando de toon nog is gezet zonder zwevend laven.…

Op het eerste gezicht neem ik haar waar daar ik het massief bedenk wat een geheel; op afstand gedijt liefde als massief gebaar, dan door haar in te vallen ik de klim bewonderend veel.…

Men legt alles uit in idolaat opschrikkende woorden een tweestrijd los van het concilie binnen het Vaticaan; hulde liberalisatie hangt in het milieu tegen over moorden, vereffenen langs congregatie door een motiverend begaan.…