aan de strakgespannen ketting
schier op breken staand
uit het boegoog links,
desolaat het roestigzware anker
lijdzaam droomt 't ontzeilde schip,
bewonderd, museaal en
met weemoedige aanvaarding,
van ooit zijn woelig element
uit "De Zee en Ommelanden" (tweede reeks)
hiertoe geïnspireerd in het "Maritime Museum"
te Bath (Maine, USA)…
Hoe groot de plas was
Bij stavoren
En het ruige tjeukemeer
Dat wist geen boer
Nog vantevoren
Vluchten moest men
Door het koren
d'Hoge wierd in wolvega
Het terpendorp bij appelscha
Dan zaten ze
Die stoere friezen
Koud en stilletjes te kniezen
Aten schapen
Vlees en dronken
Bessenkalmoes voor hun roes
Maar in het grinse ommeland…
luiden
als een brug tussen vreugde en verdriet
niet veel later jubelt een koninklijk orkest
door openstaande deuren of vanaf balkons
de nationale aubade met muzikanten thuis
als door het volk en vaderland gefeliciteerd
de koning ons vraagt samen thuis te blijven
vervolgens rijgen in traditie zich de rijen
bij de echte bakkers in stad en ommelanden…
door stad dorp en ommeland
miljoenen voetstappen tredend
wandelen of marcheren vier dagen lang
meisjes jongens vrouwen en mannen
van pubergroen tot vijftig tinten grijs
waar wandelend hun voeten spreken
schijnt de zon of brandt zij zengend
daar waait briest of stormt een wind
giet het met bakken uit de hemel
als niet miezerend druppelt de…
271
Bezig met laden