Wat moet ik nog in Pieterburen doen
Ze kunnen daar verzuipen met z’n allen
Ik laat m’n leven niet door hen vergallen
Het gaat ze daar alleen maar om de poen
Haar naderend vertrek heb ik voorvoeld
Toen er een vrouwtjeshaai kwam aangespoeld…
Uit de gesloten crèche van Pieterburen
Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht
Die Lenies harteloze stalen tucht
Daarginds niet langer meer konden verduren.
Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad
Een dag of wat twee onderduikers had.…
Een zeehond dook op in het hart van Drenthe
Eerder gespot in een Groningse gracht
Kijk zo’n bericht vind ik wel zeer verdacht
Ik denk dat het weer ‘gait’ over de centen
Heb je als zeehond zulke vreemde kuren
Dan ben je vast ‘ontsnapt’ uit Pieterburen…
Nog nooit was rijmen zo moeilijk
Dan nu ik dicht voor jou
Elk woord lijkt nu verfoeilijk
Wanneer ik denk aan jou
Konden we maar verdwalen
Naar een wereld zonder respijt
Waar gevoel de koers zal bepalen
En 'we zien wel' zijn eigen leven leidt
Kon ik je maar beminnen
Maar daarin zit het venijn
Want waar verstand zal overwinnen
Zal gevoel…
In Pieterburen is het altijd komen en gaan.
Met verstand van zaken, met 't Hart en ziel,
kunnen zieke zeehonden zeker zijn en blijven,
van een nieuwe start en een goed bestaan.…
De zwakke zeehondbaby ving ze op
Ze mestte al die huilers lekker vet
totdat ze konden worden uitgezet
Dit is haar leven in een notendop
Een echte dierenvriend is onze Lenie
Maar of ze ook van mensen houdt?...eh…kwenie…
De kritiek zwelt allerwegen aan,
en commentaren zijn,
ook letterlijk, niet van de lucht
Volgend jaar mag Schiphol
Europa's drukste doorvoerhaven
doorgaan met de uitbreiding
Op die minuscule postzegel
van Pietersberg tot Pieterburen
en van Groenlo tot Cadzand
Geen hond zegt nee laat staan
die ballengooiers van de VVD
en blijft…
Na Meer- en Blauwe Stad weer een project
Een zandplaat van wel vijfhonderd hectare
De vrienden Lenie ’t Hart en Ecomare
Zijn samen zeer bezorgd over ‘t effect
Twee nieuwe bultruggen kwamen vast kijken
Hoe zij die zandplaat straks kunnen bereiken…
nostalgie,
melancholie
Ziet hij in 't hier en nu geen evenknie
Ach 't waren - hoe romantisch - andere tijden
Ook in Den Burg lijdt Sint geen Tesselschade
In Raasdorp is er niemand die hem stoort
Noch in Madurodam of Muiderpoort
In Stiens staan wel tien
kinderen aan de kade
En Ameland en Vlieland, naar
ik wed
Ook in Tietjerkstradeel en Pieterburen…