goeddoende geest niet vatten
fantaseer ik maar een vliegend tapijt
traag zwevend door de kosmos zonder tijd
zodat het brein niet is af te matten
in voorbijgaan omringen mij kleuren
ergens speelt Schubert iets met violen
volgen meer muzikale idolen:
getransformeerde sterren die fleuren
zwaai vaarwel moeder aarde beneden
de nieuwe ster Proxima…
er is een diepte die ontneemt het licht
met oneindig gewicht en zwaar gemoed
dat omhelst het hart zo dicht
dat het welhaast stikken moet
verder dan de einder gaat dit niet
stiller dan zwijgen zonder woord
met ruimteloze aarde in het verschiet
in een zucht door niemand gehoord
verder van huis door asbreuk en onbalans
een steen die van de…