Rixt
netgedicht
Op it Amelân hear ik hieltyd wer
it roppen fan Rixt fan 't Oerd:
har lûd klinkt tsjin de skombrekkers,
dy 't bûnzjen tsjin 'e dyk.
Rixt, ochearme, dou hast dyn bern
ferlern yn in wylde stoarm,
dy't raze oer it Amelân,
mar wy koene neat sizze
ta treast for dy, sa machteleas.…