Alle inzendingen over Robert

Kom een stapje dichterbij En sla je armen om m’n lichaam Breng je hoofd naderbij En leg je wang tegen de mijne aan Af en toe stevig aandrukken En een diepe ademzucht Voel de warmte om ons heen Voel de liefde in de lucht Zachtjes je nek strelen Met een kus bij je oor Dat zal je nooit vervelen Daar doe ik het dan ook voor Vergeet even…

Langs de donkere haren die je ogen doen oplichten Glijdt mijn hand langzaam langs je wang Je zachte huid en zijn kleur hebben mij doen zwichten En mij naar je laten verlangen, oneindig lang Vingertoppen raken nog net je arm Als ik je arm streel richting je hand Wanneer mijn hand de jouwe bereikt Heeft mijn opwinding mijn verstand overmand…

et stormt in mijn hoofd mijn gevoelens in een orkaan alle redelijkheid wordt geroofd zo uit mijn hart vandaan het blijft maar razen en ik kan het niet toestaan ik durf niet onder ogen te zien waar de orkaan mij wilt laten gaan het laat mij ergens waar mijn adem niet is waar mijn lichaam flauwvalt omdat er geen zuurstof is het maakt…

ben je gelukkig met hoe je leven nu is, bestaande uit het doen van dingen die een ander persoon wenst, dingen die je in je hart eigenlijk niet wil, als ik me niet vergis, voel jij je niet in al je doen en laten begrensd gevoelens uiten zoals ze door je groep zijn voorgelegd, kwetsende woorden spreken, die je zonder hen nooit zou hebben gezegd…

Mooi maar breekbaar is je glazen huis van zelfvertrouwen Jammer dat maar weinig mensen het kunnen aanschouwen Wees gerust, ik zal er niet tegenaan stoten Daarvoor is het veel te waardevol Zal het van een afstand bewonderen Een hand toereiken lijkt al te risicovol Mag ik er toch een beetje bijbouwen Iets kleins, jij mag kiezen En als je het…

Zoals de zwoele kalme zee haar golven verplaatst Zo wil ik dat mijn ritmische bewegingen tegen jou aan In je deinende borsten worden weerkaatst Je gehijg als windvlagen langs mijn haren Je gekreun als golven die tegen rotsen opbreken Mijn handen die jouw lichaam bevaren Langzaam voelen wij een storm opsteken De golven worden groter, ruwer…

Ze dwingt mij tot liggen Wanneer zij bovenop mij gaat zitten Zweetdruppels glinsteren over haar naakte lijf Beiden zijn we bevangen door stijgende hitte Een glimlach gedreven door sexueel verlangen Laat kleine kuiltjes zien in haar rozige wangen Kleine heupschokjes verraden haar plannen Langzaam verliezen we de kracht ons te vermannen Gezamenlijk…

De eerste zonnestralen schijnen naar binnen We worden wakker en de pijn kan beginnen Vandaag de laatste dag dat je hier ligt De allerlaatste dag dat ik wakker word Met naast mijn wang jouw prachtige gezicht Die ik elke ochtend kus en streel en aanschouw Een verlangende herinnering is wat ik er aan overhou Dus hou ik je stevig in mijn armen gedrukt…

Door kabbelende stroompjes Zie ik losse letters vloeien Wanneer de stroompjes zich samenvoegen Zie ik de letters tot woorden groeien Tot een stroom van zinnen Gestuwd door emotie en gevoel Ongeremd vloeien de zinnen Met de waterval als enige doel Spraakzaam water stroomt rijkelijk Laat zich vallen naar beneden Woelig water vol emotie…

Een baby dat haar eerste kreetje slaakt Bij het zien van het eerste licht Lacht als ze je vinger voor het eerst aanraakt Haar eerste glimlach straalt van haar gezicht Huilen in de donkere nacht Alsof ze roept om aandacht Een slaapliedje, en ze slaapt weer zacht Een stille gaap met een lichte piep En je betrapt jezelf als je vol liefde lacht…

Zoveel mensen, evenveel gedichten Schrijven om hun leed te verlichten Of anderen te laten zwichten Voor de liefde die ze op hen richten Zoveel dingen om over te schrijven Haat, verlies, geluk, liefde bedrijven Zou graag willen meedoen met diegenen Als ik die gevoelens maar even kon lenen Heb die gevoelens niet gevoeld Ervaringen niet meegemaakt…

Zo ver en toch zo dichtbij In jouw geval zo ontzettend waar Altijd en overal ben jij Ik sluit mijn ogen en je bent daar Ik hoef met jou niet per se Dezelfde maan te delen Het hele idee van afstand Kan mij helemaal niets schelen Ik hoef niet met de sterren De contouren van je gezicht te omlijnen Ik doe simpelweg mijn ogen dicht En zie…

Als ik kijk naar hoe ik ben En hoe ik had kunnen zijn Dan zie ik zoveel verschillen En dat zien doet dan pijn Ik mis zoveel dingen Die ik in mijn leven nooit heb gehad Verlang naar van alles Zoals je verlangt naar een verborgen schat Ik wil zoveel meer kunnen Maar mijn verleden liet dat niet toe Mijn heden lijdt daar nu onder En naar…

In de stromende regen Zie ik jou in tranen Regen en tranen op je gezicht Over je wangen vormen ze banen Adem stokt bij elk woord Maar bij elke snik van jou Heb ik het verhaal al gehoord Je lippen trillen van de kou Nog even en je was gezonken Een kleine minuut later En je was in je verdriet verdronken In donker zout water Verdrietig…

Onmogelijk kan ik meer gaan voelen Dan ik voor jou heb gedaan Zelfs nu nog heb ik momenten Dat het voelt alsof mijn wereld is vergaan Flarden van momenten Waarin ons gelach de stilte verbreekt Kristalheldere beelden in mijn herinnering Waarin jouw gezicht al het andere verbleekt Al onze gesprekken Die blijven herhalen in mijn hoofd Alles…

Teneergeslagen leidt zij haar leven Brokken van verdriet laten haar bijna stikken Hoe hard het dier in haar ook probeert Deze wonden kan ze niet meer weglikken Als een geknakte bloem in een zware storm Weerstaat ze de slagen van de wind Toch duurt het niet lang meer Voordat ze zich midden in de storm bevindt Meegevoerd in de waanzin Waarin…

Een arme jongen uit Rhenen Mocht nooit geld van vrienden lenen Nu zijn die zogenaamde vrienden Die hem toch al niet verdienden Zelf in grote armoede verdwenen…

Een echtgenoot uit Schagen Had zich tot overspel weten te verlagen Nu zijn vrouw het weet En hem in zijn edele delen beet Zal hij zich er nooit meer aan wagen…

In een onvervalst moment van alleen zijn Laat ik mij omringen door licht van de nacht Duisternis dat straalt en alles verbergt Geeft mij de eenzaamheid waar ik af en toe op wacht Gewild verstoten en verlaten Vergeet ik overdag en leef ik in de nacht Waar ik kan zijn wie ik wil dat ik ben De persoon waar alleen ik elke dag weer op wacht Zonder…

Wij zitten gevangen Gedoemd om beperkt te zijn Geesten in een stoffelijk lijf Vrij zijn is slechts schone schijn Oneindige fantasie Maar vast in de realiteit Onze gedachten grenzeloos Maar gebonden aan stoffelijke tijd Voordat het lijf verjaart En ons verjaagt naar het onbekende Waarover verhalen zijn maar geen bewijzen De enige uitweg…

In hun ogen zag zij wanhoop En hoewel zijzelf op instorten stond In haar ogen zagen zij hoop Op een betere morgen Misschien niet zoals gisteren Maar misschien met minder zorgen Zij vertrouwden op haar Een last die zij nog net dragen kon Het was zo ontzettend zwaar Om te zeggen dat het goedkwam Terwijl zij als enige besefte Daar was…

Stil maar, je mag nu rusten Het is genoeg geweest Je hebt genoeg moeten vechten Je hebt lang genoeg gevreesd Laat je maar gaan En zweef zachtjes weg Langzaam van alles vandaan Doe maar wat ik je zeg Ik hou alles in de gaten Wees niet bang voor mij Ik ben je geweten Je onbewuste jij Jij hebt moeten doorstaan Waar de rest geen weet…

Morgen ligt vandaag in het verleden En kan je vandaag vergeten Morgen is vandaag gisteren En hoef je niks meer van die dag te weten Vandaag is niet wat het hoort te zijn Teveel problemen, teveel pijn Denk maar aan de dag van morgen Nieuwe dag, minder zorgen Nieuwe kansen op een mooie dag Ongeacht de storm en regen Als het maar mooi weer…

Een liefdeloze blik In haar roodgekleurde ogen De trilling in haar stem Haar hoofd verslagen gebogen Het leven heeft zijn nut verloren Nooit meer in haar leven Zal zij iemand bekoren De liefde in haar is eeuwig verdreven Een stenen muur om haar gebroken hart Door geen mens te doorbreken Geen wezen op deze aarde Zal haar hart nog doen…

Het lijkt zo ontzettend echt Maanlicht dat weerkaatst op water Waarna jouw mooie gezicht verschijnt En ik dat beeld onthou voor later Het is zo ontzettend fijn Als in de nachten jij zweeft In mijn dromen boven mijn bed En zoenen op mijn voorhoofd geeft Het zijn je fluisterende woorden Die weerklinken in mijn oren En vertellen dat ondanks…

Vreemde gevoelens Hebben we samen in kaart gebracht Verdriet en onzekerheden Hebben we altijd samen verzacht Na een tijd lang getwijfeld te hebben Aan elkaars loyaliteit Beschouw ik het achteraf Als een formaliteit Ik wist vanaf het begin Dat het goed zat Ik wist dat jij Mijn andere helft in je had Nu geniet ik elke dag Dat jij…

Graag wil ik een paar woorden kwijt Gerijmd zoals het zou moeten Na een jaar of 2 op deze site te komen Zijn er mensen die ik speciaal wil begroeten Mensen die onafgebroken De mooiste gedichten kunnen maken Gedichten die, door hun boodschap of vormgeving Andere mensen steeds diep weten te raken Zo niet iedereen dan alleen ik Lees met bewondering…

De wateren van mijn diepe gronden Zijn bij lange na niet zo stil Het woeste wordt alleen niet snel gevonden Heb geduld als je het zo graag zien wil Wie mijn wateren wil bevaren Moet dieper in mijn ogen kijken Niet naar het groengrijs blijven staren Maar proberen mijn ziel te bereiken Dat kost tijd, ik moet je vertrouwen Meen je het niet…

Je weet het zelf niet Maar als je eens wist Hoeveel ik van je lichaam geniet Zou je het niet kunnen geloven Elk moment dat je me raakt Opent de hemel even zijn deuren Is de tijd even niet aanwezig En zijn er geen verloren kansen te betreuren Dan is er slechts het gevoel Dat mijn lijf en verstand weet te overstemmen Elke keer weer even…

Vergeet me niet Hou me geborgen in je gedachten Dan kan ik zonder bij je te zijn Toch nog pijn en verdriet verzachten Vergeet me niet Als je vertrekt naar je nieuwe leven Ik hoop dat waar je ook strandt Je leven je veel geluk zal geven Verlaat me niet Door geen brieven te sturen Laat me weten hoe het gaat Al kan het even duren Verlaat…