Alle inzendingen van Robert

Waar wind zeezout door straten fluistert. Woont leven ingebed door golven. Mensen, door getijden gesmeed. Banden die dieper gaan, dan zand onder hun voeten. Op de wurft, verhalen, oud als de branding. “Hier, waar de vuurbaek waakt begon et.” Generaties die hard werkten. Hun blik vaak gericht op de zee, waar familie soms bleef. Verhalen…

Voor een dag begonnen was de mens nog niet bestond wel in Gods gedachten was ’t donker ’t licht niet vond Geen eind en geen begin de Oorsprong van het leven de mens er middenin zijn leven duurt maar even Aan ’t eind van ’t jaar gedenken hoe dat nu komen zou wil Here ons doen schenken van harte ons berouw Wil ´t hart toch doen verblijden…

Nu je terug bent want nu ik mijn dochter terug heb want nu je terug bent gekomen (waar was je wie ben je wat was je) maar nu je terug bent nu heb ik je zo verloren en heb ik mij zo beschadigd aan jouw aanwezigheid zonder jezelf nu je schrille gestalte in volle emotie verdween mis ik je dochter maar rijm je met mij voor een leven naar voren…

Niet door grof geweld wordt onrecht neergeveld, maar door zachte krachten die rechtvaardigheid verwachten.…

We zijn stil gezet later staat niet vast er geldt een andere wet we plannen op de tast We dachten het te weten waar we morgen stonden of waar we zouden eten we hadden ’t uitgevonden We zitten nu gevangen kijkend achter ruiten luisterend naar gezangen van vogels die vrij fluiten We zien de knoppen springen van bomen die ontwaken…

Begon de streving van het leven uit gemis in de opmaat van een stralende eentonigheid werd ons een pijnlijk groot geluk beloofd als de grote drieklank soms bij Schubert wij stegen met het bloed op naar een hoofd in het bruidsveld van de waarheid waar je op de pijngrens van het zijn alleen staat terwijl je toch gearmd en ruisend samengaat aan…

Ik ben een wiskundehater van al dat cijferwerk krijg ik een kater de stelling van Pythagoras laat ik als een jas gauw achter in de klas en dat stomme algebra krijgt van mij nog graag een trap na 2(a+b) of 2a+2b? wat is het nou? ik vergeet het gauw voordat ik het nog ga missen stop ik ermee het op te dissen wel weer voor het Nederlands gezwicht…

Hij zweefde over ‘t water nog voor de dag begon ’t kwam toen eeuwen later als troostend Pinksterbron ’t Mocht mensen inspireren in Woorden opgeschreven opdat wij mogen leren hoe wij toch moeten leven Als harten open gaan zal Hij Zijn werk beginnen ’t doet ons dan verstaan hoe Jezus te beminnen ’t Zal een dreiging vormen voor wie de…

't Jaarboek zal straks sluiten met een Goddelijk signatuur 't zal met Zijn wil besluiten 't geschreven laatste uur 't Was voor ons verborgen hoe 't boek beschreven werd 't schreef wel elke morgen voor ons een nieuw complet We zagen water stromen op 't kleine nieuwe leven 't mag altijd bij U komen U hebt het zelf geweven Ook hebt U…

Op zijn weg in vrije val dwarrelt daar een ijskristal samen vormen zij een vlok toen de wind hen samentrok Vlokkenspel dat binnentreedt vormen straks het witte kleed kinderen met een hoop geschreeuw spelen buiten in de sneeuw Aarde ligt in ’t witte bed om me heen een silhouet van bomen in serene rust dieren zijn in slaap gesust Op…

't Heeft daar stil gelegen voorzichtig neergelegd met Gods eigen zegen aan de mens gehecht Liggend in een stal in 't plaatsje Bethlehem 't zal mensen in getal genezen met Zijn stem Je zal het niet verwachten dat hier een Koning ligt uit menselijke geslachten maakt Hij het donker licht 't Is nu nog ongeschonden als Kindje klein…

't Zit soms diep verborgen bedekt met haat en pijn 't worstelt elke morgen met waarheid of met schijn 't Zit vol hoop te wachten op erkenning en op recht die het leed verzachten met de Liefde onderlegd 't Hart kan niet echt stralen door een wond die open ligt als 't recht niet valt te halen blijft vergeving onbelicht Trots zal…

Omdat de tram niet komt maar wij nog steeds niets zien, verhevigd. Dat er om de hoek een pand gekraakt, een buurvrouw zingt, een oude man een kind dat huppelt aan zijn hand oversteekt, deze vogel deze mooie brievenbus geraakt heeft – liefde, liefde. Maar hier brandt de wereld veilig in een krant met vingers. Ergens zit een lek, verdwijnen mensen…

De stilte heeft bezit genomen een bron van nieuwe krachten deed woorden binnenstromen in tijd en mijn gedachten Woorden werden zinnen ‘t spreekt tot mijn geweten ‘t drong mijn hart toen binnen de Geest heeft het bezeten Door Liefde toen verlicht ‘k werd erdoor gevoed ‘t wezen wordt zo onderricht hoe het daarin wandelen moet ‘k Mag…

Ik geloof in zachte krachten, niet in 't grof geweld van grote machten, maar in een klein gebaar dat telt.…

Daar hang je dan, mijn oude jasje, tot op de draad versleten je ziet er niet meer uit, maar je zit me nog zo lekker. Waar ik je heb gekocht ik zou het niet meer weten, het is alweer zo lang geleden zoveel tijd is nu vergleden. Waar ben je al die tijd met mij naar toe geweest? Mijn werk de kerk bij mijn moeder op bezoek naar de winkel…

Dit is het laat seizoen. Mijn boom draagt van zijn bloei de vruchten, maar geen plof in gras die ruimte maakt, bereikt mij achter het glas. Ik dacht toch wel dat ik het was. Het is voorbij. De dagen zijn op orde. Herinnering zwerft als ziekte door het huis (witte zeilen, blauwe zee, jij!). Bemost…

Ik hoor muziek van kogels fluiten de akoestiek van harten sluiten Ik zie een pad gevormd door haat aan 't eind een stad waar liefde gaat Ik hoor de toon van geld en macht en een patroon van 't kwaad dat wacht Ik zie een stad ineengestort het mensenhart ...'t zelfde lot Er roept een mens nog klein en teer 't heeft een wens…

Waarom hij? Dienaar van God dienaar van mensen verkondiger van liefde en vrede. Waarom moest hij sterven door iemand die, vervuld van haat, het goede niet verdragen kon? Hoe kan het kwaad doordringen in Gods eigen huis? Hoe moeten wij, kinderen van Abraham, samen verder leven als dienaren van God als dienaren van mensen verkondigers…

Wat was liefde, als niet onverschilligheid haar nu en dan doorkliefde? Wat is vrijheid, zonder de plicht aan een bureau vervuld met vlijt? Wat is solidariteit, zonder het alleen-staan eenzaam in de strijd? Wat is leven, zonder dat het door de dood wordt opgeheven? Komt niet pas inzicht, als iets door het ander, donkere wordt belicht…

Licht dat uit je ogen vervaagt tot wazig beeld het veld van zien wordt kleiner versmalt tot een kokertje klein als een speldenknop het grijs dat wint terrein verduistert zwart de wereld om je heen je richt je op gevoelen horen ruiken proeven misschien een anders zien…

Zwoele zomerdagen zinderende hitte drukt op mij de mensen klagen zwetend zij-aan-zij het felle licht de lucht van wolken vrij de zon brandend in het gezicht van de anderen en van mij de tuinen met een overvloed aan bloemen het gras wordt bruin de droogte doet ontgroenen de sproeier cirkelt in de tuin wij zitten in de noen de warmte…

Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

wij gaan godverdomme geen lijkrede schrijven voor elkaar met grinnikende anekdotes, pijnlijke verzwijgingen de elegie van weer gevonden, later toch verloren maar wij laten ons niet kisten, het was een GOED leven dat wij gaan begraven met een MOOIE begrafenis, nee grijnzend groeten wij elkaar tot de volgende reünie, bij wie maar niet bij ons, wij…

Oude boek net dichtgeslagen nieuwe open, zonder dagen boek nog lang niet uitgelezen vraag me af hoe dat zal wezen. wordt dit jaar ook uitgeschreven? is dit 't laatste in mijn leven? begin ik aan het laatste jaar? is dit het dunste exemplaar? zal ik zwart papier omslaan, zonder iemand verder gaan? of met gouden pen beschreven, van het…

Nog leeg en onbeschreven wordt wit papier verlicht in 't donker nu beschenen door vlammend kaarsenlicht Vlammen geven plaatsen door Van Bethlehem of Nazareth Bijbelboeken tussendoor vormen zo een kerstconcert Schaduwen op wit papier door kaarsenlicht verlicht 't heeft een mensje in vizier en tekent een gezicht De tekening geeft…

In haar huisje arm en klein met zichzelf en met haar dromen en haar jonge meisjesbrein onbewust wat er zal komen Bevend en met angst bevangen toen opeens aan haar verscheen iemand uit de Hemelgangen plotseling was ze niet alleen 't Sprak haar toe met engelenmond nog nooit gesproken zinnen woorden die God zelf haar zond kwam bij haar…

Mensen moesten wachten ‘t Paradijslicht was gedoofd ‘t heeft aan Adams geslachten Zijn eigen Zoon beloofd God is ons niet vergeten we waren haast verloren maar waar de dieren eten is Gods Zoon geboren ’t lag gewikkeld in doeken als mensje, heel gewoon je kon Hem zo bezoeken de kribbe was zijn troon Handjes tegen baby’s mond eens…

Muziek bespeelt de snaren van mijn hart die mij verklaren gevoel van onvoorspelbaarheid 't besef van jou aanwezigheid Muziek gevormd uit tonen t' Kondigt mij De Jezus aan in gedachten bij personen die naar Hem zijn toegegaan Muziek die mij doet dragen in gemis en in verdriet en met zoveel vragen 't is de Vader die mij ziet Muziek van…

Dromend op geboortegrond uit Syrië of Nederland kijken kleine ogen rond in het grote mensenland Spelend met zijn knuffelbeer zonder olie, geld of macht wacht een mensje klein en teer tot zijn flesje wordt gebracht. Lachend van geluk onschuldig kinderbrein gaaf en ook niet stuk 't geweten is nog rein Mensje op de tast naar liefde…