Uit de lokroep van de zon klinkt een
onomkoombare toon, een wijzerplaat
licht op onder de capuchon van tijd, een
schaduwgong die slaat in ieder kwartier.
het verdwijnt, zoals het kwam, het maakt
niet uit hoe ik het leven bewoon.…
kieren van de nacht in het vizier
om zelfstandig de juiste stand te vinden
die alles vastlegt in een keer, die de
angst verkommerd wanneer de mist
de keel schraap van de dageraad
de lokroep van de toenemende zon
ontwaakt een onomkeerbaar geluid,
de wijzerplaat van het seizoen licht op
onder de capuchon van de niets ontziende tijd
de schaduwgong…
147
Bezig met laden