inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.313):

Een kier in de nacht.

Hoog boven het landschap
vermengen zich water en vuur
op een wolkenterras, daarin
schuilen woordkeuzes onhandig
uitgestoven in de ochtendwind.

vormen strekken zich aan de hemelrand
in zachte en subtiele wezens
vermomd in onszelf zoekende
naar een kier in de nacht.

om zelfstandig de juiste zin te vinden
die alles vastlegt in een keer, die de
angst verkommerd wanneer de mist
knarst in de keel van de dageraad.

Ik weet niet wat groter is, het verlangen
of het stille vergeten die vooruitsnelden
aan een gedroomde kus maar doofde
zonder het zelf te hebben geweten.

Als de verwachte boodschap in een fles
voorbijdrijft gevuld met blank papier,
de echo’s beginnen rond te zingen
komen brokken toekomst in het vizier.

Uit de lokroep van de zon klinkt een
onomkoombare toon, een wijzerplaat
licht op onder de capuchon van tijd, een
schaduwgong die slaat in ieder kwartier.

het verdwijnt, zoals het kwam, het maakt
niet uit hoe ik het leven bewoon.

... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 28 september 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 147

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
5 oktober 2013
weer erg knap geschreven...prachtige beelden weer!
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
30 september 2013
Plastisch en immer weer krachtig als foenix uit zijn as herrijzend geschreven ... Compliment Paul!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)