Onduidelijk doch
scherp gesneden
kerven de laatste
zinnen vloeiend
langs vochtige
stromen bloedige
werkelijkheid
vertrouwen stil
verbonden met
gisteren tekent
sommige lijnen
met wazig zicht
verblind door
klamme mist
verscholen achter
donkere wimpers
ogen diezelfde
ogen grenzeloos
pijn en verliezen
op een zelfde
moment de lach…
Vaak denk ik terug
aan het balkon
waarop we zo graag
zaten voor de thee
De mussen aten altijd
van de koekjes mee
Het huis is nu waar-
schijnlijk nog wel daar
ik ging er na de oorlog
niet meer heen
zie het soms in
een droom nog maar alleen
Wij dragen dan
geen gele ster
allen nog bij elkaar
Voor mijn raam in New York
is er ook een…
1.183
Bezig met laden