Schijnlijk
Onduidelijk doch
scherp gesneden
kerven de laatste
zinnen vloeiend
langs vochtige
stromen bloedige
werkelijkheid
vertrouwen stil
verbonden met
gisteren tekent
sommige lijnen
met wazig zicht
verblind door
klamme mist
verscholen achter
donkere wimpers
ogen diezelfde
ogen grenzeloos
pijn en verliezen
op een zelfde
moment de lach
hard als staal
klinken ijzige
klanken maar
glijden zacht
langs glazen
waan beeldend
leeg, zo leeg
Geplaatst in de categorie: verdriet