inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.731):

Schijnlijk

Onduidelijk doch
scherp gesneden
kerven de laatste
zinnen vloeiend
langs vochtige
stromen bloedige
werkelijkheid

vertrouwen stil
verbonden met
gisteren tekent
sommige lijnen
met wazig zicht
verblind door
klamme mist

verscholen achter
donkere wimpers
ogen diezelfde
ogen grenzeloos
pijn en verliezen
op een zelfde
moment de lach

hard als staal
klinken ijzige
klanken maar
glijden zacht
langs glazen
waan beeldend
leeg, zo leeg

Schrijver: metha, 8 november 2005


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.183

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)