Aangekomen bij het laatste dal knielt Mekka
voor hem neer, een tempel met modeboeken
verwijst naar reizen of kreperen. De Turkse
vrouw bindt vijgen aan zijn heupen, terwijl
ze lacht wordt Gulliver een Marco Polo op
zoek naar de voedzame tepel, de aarde is
een grote borst. Diep in de oceaan verlaat
de haai zijn gevangenis en het moegestreden…
Ik nip van
glaasjes jenever, ril van de smerige smaak, wil
met deze schoonmaakrite je diepbeminde ziel
het allerbeste schenken, alsof ik de ellende
in jou toch sjamanistisch probeer te kuisen.
Een beetje zoals jij, verdrietig meisje!…
niet
Maak
Het crescendo onderga ik
Gelukzalig, ik voorzag
Zijn onvermijdbare
Komst
Bliksem doorklieft van razernij
De aan de
Einder zwartgeworden
Luchten
Mijn penseel vliegt over
Het kleurenpallet, mijn
Fresco gestalte
Gevend
De aarde scheurt onder
Mijn voeten, angst
Is mij
Vreemd
Kleuren door mijzelf gekozen,
Afgedwongen door sjamanistische…
134
Bezig met laden