Skeletterie
netgedicht
Alleen in zijn tweepersoons tombe
geeuwde rammelend een eenzaam skelet
klaagde steen en been en bromde
waar ze bleef al die jaren, de slet
Als ze niet gauw komt gaat hij afnokken
een skelet heeft recht op een verzet
gaat hij met zijn buurvrouw hokken
die haar deur op een kier heeft gezet
Ze rammelen samen prachtige duetten
dromen over…