Alle inzendingen over Stef

verlichtende dromen weerspiegelen het zelfbeeld aan de gene zijde dienend als draagvlak om vergetelheid te bereiken wat rest is hemelse adem...…

hectiek bedolven onder immense golven ze spoelen mijn gedachten schoon in een zee van rust waar euforie grilligheid laat smelten en vrijheid terugbrengt naar het diepste van de ziel een zee van rust waar liefde tot leven komt verbeelding ontwaakt en starre blikken verdwijnen in een hemelse glimlach…

Ik zag je achter het centraal station staan Daar verdien je het geld voor je dope Al die kerels laat je over je heen gaan Als jij zo doorgaat is er geen enkele hoop Waarom ben jij die troep gaan gebruiken Was het voor de kick, of was je depressief Hoe voelt het aan om in de hel te duiken Voor je het weet ben je sero-positief Denk toch eens…

Een onsamenhangende kretologie tekent het niveau in de muffe ruimte. Geschreeuw in de leegte, lamlendigheid ten voeten uit, zinloze perikelen inbegrepen. En de waarheid wordt telkens weer opnieuw begraven, onder al het slijk van verstandsverbijstering...…

zwoel swingend en ontspannen word ik meegevoerd in vele maten opgezweept door de ritmes van mijn innerlijke drum zwoel cool swingend en ontspannen door het oergevoel dat zich uitbreid in universele vrijheid en voortkomt uit de ritmes van mijn innerlijke drum…

Onverwachte tintelingen laten een grijze massa kraken, scheuren meedogenloos door het stof der geboden, dwars tegen elke sleur in, langs ondenkbare vormen, ongeschreven normen, verboden vruchten, restanten van verbrijzelde verlangens en onvoorspelbare kluchten, richting de uitgebluste delen van menig levensvuur, door het beeld dat spontaan…

als je twijfelt over komen gaan of stilstaan, kun je misschien wel komend gaan terwijl je stilstaat stilstaand gaan terwijl je stilletjes komt stil te staan of stilstaand komen als je besluit om te gaan als je twijfelt over liggen hangen of zitten kun je misschien wel liggend hangen of hangend liggen in een zithouding zittend…

Door magische sferen Zal ik verkeren In een trance Vol expressie Waarin het vuur Der passie Zal branden Uit liefde Voor het ongerepte…

graag spring ik uit de taart ook al gaat dat gepaard met de nodige spetters zoals rondvliegende kaarsjes vruchtjes en stukjes room die als U.F.O.'s (Uitbundig Fladderende Onprettigheden) het luchtruim onveilig maken wanneer ik weer eens opga in mijn ding en dan onbeschaamd uit de taart spring…

van muggen maakt men olifanten voor mij heel erg sneu geen huis kan ik meer binnen vliegen en dat ben ik meer dan beu met zo'n slurf kan ik niet steken slagtanden zijn daarvoor te groot het is gedaan met mijn prikkende streken ik ben een mug in nood…

afgeschoten in het ongewisse malen gedachten onafgebroken rond en worden maskers telkens verwisseld zo dreunen er talloze kreten door het diepste van de psyche waar alles in een waas verschijnt dan ontwaakt de ziel volledig lijkt elke stemming weer vredig totdat het gedonder opnieuw begint…

ook in drukke tijden zal innerlijke rust niet van mij scheiden…

ontelbare kabouters sprongen massaal uit de beeldbuis waarin Albert Verlinde en consorten werden bedolven onder een berg zwammetjes er viel niet meer te zappen…

opgaand in extase swingt een ritmische vibratie in de creatieve geest zo worden de genen al trillend gevuld met lyrisch spektakel en zal er een vorm van euforisch leven door het brein heen zweven *Dit nieuwe percussie…

ik voel me helemaal sereen met al die verschillende culturen om mij heen dus ga ik van nu af aan uitegreren volledig multiculti in etnische sferen met raki of parbobier als aperitiefje wordt een oosterse schoonheid mijn liefje dan breng ik een bezoek om de hoek in turkije ga ik naar marokko in nederland en suriname zien in mijn eigen provincie…

met de kim in mijn gedachten denk ik aan een verhaal in horizontaal…

In woord, klank, ritme En een gigantisch oergevoel Reis ik af naar mijn innerlijk doel Zo word ik daadwerkelijk mezelf Stroomt er passie door héél m'n genen En ga ik terug naar de bron Waar het allemaal begon…

niets is voor niets in alle mystiek om ons heen waarin wij broeien groeien en bloeien in de kunst des levens…

Naast een overvolle afvalbak liggen nog wat uitgedrukte peuken, lege bierblikjes en een sinaasappelschil. Een voorbijganger, die toevallig tekenaar is, schetst dit alles vluchtig met zijn verbazing en noemt het: "Vervuilend stilleven."…

ontwakend uit de begoocheling laat niets zich nog vangen in de wildernis der gedachten de steen van stoffelijkheid rolt uit het bewustzijn en zal weldra zweven als een komeet door eigen ruimte vrij van tijd richting oneindigheid…

Kleine Wesley kopt zich groot Een aanslag op Robben bestraft met rood Brazilië faalt, Dunga baalt De samba heeft het niet gehaald…

tussen flora fauna graf en zerk is zij vrij van stoffelijkheid maar constant aan het werk…

ver van beslagen ramen smelten zij innig samen in de branding van een lustige kust vol diepgang…

ik ontmoet je ik groet je ik kus je ik streel je ik verhit je ik aanbid je…

vanochtend liet het weer weer op zich wachten en verdreef ik het weer weer uit mijn gedachten…

in een dolende terugblik zie ik rook op het water in een diep paars visioen voel ik sympathie voor de duivel door dat opzwepende ritme word ik weer eens geil van mariska veres en die zwarte magische vrouw op de hoes van santana en reis ik met cocaine in my brain per roltrap naar de hemel waar moeder maria mij welkom heet met wijze…

in zo'n sliert van aaneengeregen blik valt het altijd tegen met dat stapvoetse geronk op de A9 naast mij hoor ik highway to hell uit een twingo dreunen terwijl een dame in een golf op je t' aime moi non plus ligt te kreunen zelf ga ik voor iets rustgevends achter het stuur met meditatie uit de subwoofers tijdens dit drukke uur…

in de metro las ik de metro en daarna de spits tijdens de spits…

Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms openlijk, soms gesloten Soms dichtend naar een opening Soms schetsend met geluid Soms swingend zonder woorden Soms stijgend in mystiek Soms dalend naar wat leegte Soms zwevend door het Al Soms stoned in vrije val Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms reis ik wel…

Misschien was ik te skaffa en waren mijn patta's daardoor ineens loesoe. Misschien kwam het door die kaolo banga, met wie ik vroeger panja werd, zonder doekoe uit te geven. Misschien had mijn beste esahbi ze per ongeluk gepakt, nadat hij mij gratis asi gaf. Maar ach... Misschien moest het wel zo zijn, want die patta's waren wel…