'Le pays où tout est permis', je enige bundel, maar die ruimschoots volstaat, terwijl je zelf mijlenver achterop bleef hijgen van angst en binnenvetverdriet, stormde er een tornado van associatiegeweld op jou af, bleef je nee-schuddend stokstijf staan en haakte je af,
nachtelijk Brussel met kortsluiting achterlatend.…
Hij bleef maar stokstijf staan en zenuwachtig
om zich heen kijken, terwijl Mick Jagger een
magische versie van 'Satisfaction' zong.
Ik tikte op zijn gespannen schouder en ik
vroeg hem of hij aan een zware depressie
leed, gezien zijn stoïcijnse gedrag.…
En dan gaan we naar de duinen,
Waar de zilte zeewind speelt
Jij rent naar de hoogste kruinen –
Plotseling …stokstijf! Als een beeld!
Dan weer pijlsnel naar beneden,
In een tomeloze vaart,
Zaligheid der zaligheden!
Tuimelend over kop en staart.…
Stokstijf en stil aanschouwt men 't werk;
En 't scheen, als waar' de ganse kerk
Vervuld met wassen beelden.
Maar eensklaps zwijgt het orgel stil,
In 't midden van een regel....
De vreemdling krijgt een koude gril,
En de organist zegt: ‘Vlegel!
Wat knoeit gij hier? gij, vreemde guit!
Ik speel nu zelf het lied wel uit’....…