Alle inzendingen over Sven Kramer

Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als edele betonnen rosse wachtend voor de grachten van onze mooie ring vluchtend op pilotis verankerd in de aarde als stenen bossen opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid zijn stenen hebbeding…

De stilte als je weg bent. Ik koop bloemen om haar te overstemmen, hoor de stilte, hoor de stilte van de man die de rozen schikt. De stilte als je weg bent, ik mijn code ingeef, kijk hoe handen van een ander mijn gebaar wikkelen in de stilte van de banktransactie. De stilte als je weg bent en ik thuis een lege vaas, die doofstom staat, water…

Soms laat een dichter zich kennen, weegt verlangen een steen, behelst hem te gooien een booglijn van lucht in een kamer met niets dan een gletsjer van lakens en lijven en meer dan hem lief is de spieren in ogen, ze beide horen rollen, ondraaglijk glanzend en groot, de antieke daad nog wat nat van de doodverf. -----------------------------…

Ik smijt mijn pet af Ik huil zonder iets op mijn hoofd Bijna iedereen was me vergeten bij kerst En ze hadden me vanalles beloofd Het deed me pijn het deed me pijn Maar wie laatst lacht lacht het best Dit jaar nodig ik iedereen uit En hang ik een gevelkerstman boven mijn ruit…

I go for the real stuff coz' there can only be One Love, One heart klopt als een deegrol, allright ? Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende…

HET AFSCHEID Ik ga er mee stoppen Ik ga lekker op atletiek En ga mijn lichaamsdelen trainen No more sweet poems voor goed voor altijd voor even voor mijn fans voor mijn moeder voor de kindjes voor de oudjes voor de winkelketen De Spar voor nu voor later voor een ander voor altijd Dag lieve mensen Daaaag Doeegh…

Een mens hult een steen in het zachte binnen van een brood en wacht op de meeuwen, de mouwen, de huid en het hart van de haas gestroopt. Er ligt verf op de vensterbank waar mijn ellebogen rusten. Op de velden staat een scary man. Roerloos maakt hij dag na dag een bootleg van het ruisen van een zonevreemde pijn. In de kamer bedekken schetsen…

vanavond schrijf ik moord en brand, zal ik klinken als de boom die valt diep in het raadsel van het lege bos, met woorden als noten van glas, plisplassend op een lavameer. vanavond schrijf ik moord en brand, zal ik beschrijven hoe de breuklijn zich in mij verdeelt, zich in mij vermenigvuldigt in verzen van koud vuur, zich in golven verkleedt…

Ik dicht niet om de tijd te doden Niet om mijn hart te laten gaan Niet uit mijn diep verkrampte noden Of om mijn vijanden te slaan Ik dicht omdat er geen ander is Dan de Dichter, in wie ik mij herken Niet omdat hij zo schrander is Verslagen, leunend op zijn pen Ik dicht niet uit een groot vertrouwen In de schone muze, mij toegezind Niet…

denken aan niets dan waarneembare geiten en jerrycans: ritmisch klotsend vullen ze zich met het ondergrondse en moeders: ritmisch zingend over het geloof in de vooruitgang van de mensheid tot de drinkbak van modder water bevat en ze met hun ruige ruggen staan te drinken en weten dat moeders van oudsher de hoeders van de feiten zijn…

hapje voor opa en hapje voor jelle hapje voor papa en voor isabelle hapje voor mijke en tuurlijk voor tess ziezo dat zijn er inmiddels al zes wat denk je van lisa jolanda renee cock en noon en sophietje sabien en heleen en dan nog michael niet te vergeten wat hebben we het toch druk met eten hallo kiek nog eentje voor sven en paulien voor…

met al zijn handel op zijn rug stond Koos de kramer naast de brug zijn waterblaas te legen de steile oever van de beek was, zo hem pas iets later bleek bemodderd door de regen Koos had zijn plasje net gedaan en wilde weer naar boven gaan maar is toen uitgegleden geholpen door zijn handelsvracht en door de aardse zwaartekracht kwam hij zeer…

De Amerikanen worden wakker want fors daalt Bush’ z’n populariteit. Dus nu verspilt hij Afrikaanse tijd Als een zoete apenbroodboom bakker. En peins, wat moeders in Afghanistan voor cijfer zouden geven aan die man.…

Als ik een schilderijtje scheef zie hangen. (Iets wat mij immer heftig irriteert) Dan wordt het met gezwinde spoed, terstond door mij geperpendiculariseerd. Wat is dat 'perpendiculariseren' toch een prachtig Hollands woord. Wel jammer, dat het leeuwendeel der Nederlanders, waarschijnlijk nooit van perpendiculariseren heeft gehoord. De…

Er worden vele hartsgeheimen Tot mijn onuitsprekelijk plezier Op vele web-sites en papier geschreven in gedichten en in rijmen. Niet gehinderd door een norm Wordt daarom menig liefdesthema In een sinterklaasgedichtenschema Neergeschreven, zonder vorm. Het is niet lullig hoor, wat ik bedoel. Maar doorgaans wordt zo’n liefdesdicht Dat aan…

Is een dominee veelzijdig? Dat is een vraag die pijnlijk in mijn hersens brandt. Want heeft een dominee, behalve voor en achter, een linker en een rechter, een onder en een boven, Daarbij nou ook nog eens een predi-kant? Hoogstwaarschijnlijk is het (zoals doorgaans blijkt) Maar net van welke kant je een dergelijke dominee bekijkt.…

‘k Zag laatst in Artis één der oppassers met een gereedschapskistje lopen. Nieuwsgierig als ik ben, vroeg ik hem wat zo’n oppassersgereedschapskist zoal bevat. En welwillend maakte hij hem voor mij open. Ik keek, en ’t duurde niet zo lang Of ik ontwaarde tussen combinatie, knip De punt, de waterpomp en strip, Ook nog de tamelijk exotische Orangoe-tang…

daar waar enkel koeien graasden toen de tijd nog vroeger was liggen nu als open wonden grote vlakken zonder gras grauwe grond bedekt de bollen van de tulp en de narcis krokus, druifjes, hyacinten wachtend tot het warmer is straks is al het kaal verdwenen en verschijnt als visioen een palet van duizend kleuren tussen al het land'lijk…

toen ik als kind een eikel vond heb ik die meegenomen omdat ik wist dat uit zo'n vrucht een eikenboom kon komen ik plantte en verzorgde hem waardoor hij goed ging groeien doch toen mijn eik wat groter werd vergat ik hem te snoeien zodat mijn boompje ongeremd snel hoger wist te komen en hoger groeide dan mijn huis en alle andere bomen…

onder hele dure stenen heel de kerkvloer bedekt lagen vele rijke doden stijf en rottend uitgestrekt arme doden lagen buiten slechts bedekt met zand en gras net zoals hun hele leven zonder enige luxe was wat de rijken niet beseften 't was wel deftig onder steen doch de armoe, het geteisem liep er altijd overheen maar de sloeber op…

"Hoe ouder hoe gekker," zei ik op een dag toen ik een bejaarde met wangpiercing zag zij antwoordde mij toen ik er naar vroeg dat zij door haar tepels vier ringetjes droeg haar navel was bloot, die kon ik zo zien die was van een staafje met bellen voorzien en verder hield zij, nog iets lager bij haar haar edelste deel met een ring bij elkaar…

ogenschijnlijk heel godsdienstig ingetogen en bezield lag de slechtaard op de kerkvloer voor het kruisbeeld neergeknield hij was van geloof verstoken en het was slechts voor de schijn dat hij voor het oog der mensen zeer godsdienstig wilde zijn het reeds eeuwenoude kruisbeeld was van eikenhout gemaakt maar door houtworm en de eeuwen iets…

ogenschijnlijk ietwat doelloos loop ik trots en zeer tevree aan het kleine kinderknuistje van mijn oudste kleinzoon mee 'k laat mij door het ventje leiden langs de snackbar in de straat waar een bordje vol verleiding voor de kinderoogjes staat 'k voel het ventje even dralen daarom kijk ik wat opzij zie zijn bruine oogjes stralen hij…

bedaard klimt uit de horizon een goudgekleurde morgenzon en werpt haar eerste stralen om alles dat de donk're nacht in grijze tinten heeft gebracht weer kleurig op te halen de nevel die het veld bedekt wordt als het ware uitgerekt gaat langzaam aan verdwijnen tot slechts de resten in het gras op bladeren van het struikgewas als parels…

Van mijn hoofd heb ik nooit last Mijn voeten dienen me rijkelijk Mijn voeten brengen me waar ik wil Alleen in mijn nek heb ik een klagend gevoel Het is mijn ruggengraat weer eens Ik overweeg nog wel eens hem maar weg te doen...…

of een gum al de contouren van de bomen heeft gewist resten slechts de vage vormen van de bomen in de mist roerloos hangt de dichte nevel de geluiden zijn verstild koude wringt zich door de kleding al het leven wordt verkild vogels laten zich niet horen de omgeving wacht verstomd tot de mist zich laat verdrijven als de zon tevoorschijn…

langs de grenzen van mijn zinnen loert de waanzin op mijn geest nimmer ben ik zo ontredderd in mijn eigen ik geweest duivels dwalen door mijn denken wanhoop vreet zich in mijn brein even zal ik nog beseffen het is gek om gek te zijn.…

jan was simpel, maar heel dapper en toch doodsbang voor een kapper want zo'n vent had in 't verleden jantjes lip haast afgesneden daar die slager, na het knippen nog wat haartjes bij jan's lippen met een scheermes weg wou snijden maar dat scherpe ding liet glijden en daarna de diepe wonde met wat plakband had verbonden waardoor jan, niet…

Ze hebben mij hier heen gebracht. Geblinddoekt en geboeid en spraken, Jij zult de mooiste verzen maken. nog deze nacht. Het is niet waar, het is niet waar. Mij schiet een enkel woord te binnen. Herbeginnen. Ik wil geen huis, geen maan ik wil gestorven zijn en weer ontstaan.…

Ik mis de mensen de mensen om mij heen Ik heb genoeg vrienden maar waarom voel ik mij dan zo alleen? Wat is het nou? De leegte in mijn hart? de diepte in mijn ziel ? Ik viel in een diep duister gat genoeg vrienden en dan toch alleen Ik voel me o zo eenzaam waar gaan mijn gedachten heen? Ik pieker en treur te veel en dan is daar dat rotgevoel…