't ijsje

ogenschijnlijk ietwat doelloos
loop ik trots en zeer tevree
aan het kleine kinderknuistje
van mijn oudste kleinzoon mee

'k laat mij door het ventje leiden
langs de snackbar in de straat
waar een bordje vol verleiding
voor de kinderoogjes staat

'k voel het ventje even dralen
daarom kijk ik wat opzij
zie zijn bruine oogjes stralen
hij kijkt van het bord naar mij

even duurt mijn niet begrijpen
doch dan flitst het door mijn brein
drie jaar jong en nu al weten
hoe hij hier met mij moest zijn

door zijn blik en woordloos vragen
brengt het kind mij van de wijs
doet mijn hart vertederd smelten
heel veel sneller dan zijn ijs.

Schrijver: j.b. kramer, 27 mei 2006

jbkramerqiucknet.nl

ijsje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 1.052