Alle inzendingen over Tessel

De grauwe reus die, gans een bezig leven, tot elke wind zijn hoogmoed heeft gewend, staat, ogenschijnlijk nog bij kracht gebleven en stevig op zijn stenen fondament. Maar ‘t oude lijf, verschrompeld onder de oude beplanking, is verschrankt en uitgeteerd en staat, ternauwernood bijeengehouden, nu in de wind verwinterd en verweerd. ‘t Armzalig…

de torrente in via (uit de beek op de route) ik hoor dit woord en zie weer hoe roekeloos wij de route liepen naar het torenhoge licht dat onbarmhartig scheen een scheurende weg en daar slurpte ik water dat naar ijzer smaakte zoals het water in de wezenputten van tessel intussen keerde mirjam om maar ik ik zocht het hoger op…

Een weekje Tessel en dat is voor Jeronimo van Elk wandelen door vervagende herinneringen. Hier sliep hij in een hooiberg en had het koud, daar liep hij voor het eerst met een meisje hand in hand en wist hij niet hoe hij het had. Ze was z’n famke maar haar stem kan hij innerlijk niet meer tot klinken brengen.…