Zijn wereldbeeld wordt slechts bepaald door de buis,
Door Vos en zijn vrienden en een anchorman.
Er woont een oranje clown in 't witte huis.
Respect en waardering zijn altijd kwansuis,
Zijn scheldkannonades zijn vol Ku-Klux-Klan.
Zijn ego is mega, hij waant zich een Zeus.…
--------------------
--------------------
regen op het raam
de straat geurt naar natte stenen
een meeuw zweeft op licht
een kat verkent behoedzaam
haar hernieuwde wereld
gebroken tak bloedt langzaam dood
de klok slaat twaalf uur
een man kijkt naar buiten
ziet de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren
ooit zal van de regen…
Ach, hoe oud zal hij nu zijn,
met een of twee koters,
hij wou zo graag destijds
een 9/11 project beginnen,
die jongen van negen - een leerling van mij - bestormde de hemel en vond op wiki zijn tuimelend wereldbeeld...
Ze staan op zijn netvlies voor eens en altijd, in zijn hoofd, nine eleven, mayday, nine eleven...…
Verouderd wereldbeeld,
bezweken denkmodel? Ja, en toch ook poëzie die me herinnert
aan een bijna uitgebannen dimensie van hoogte.
Ik sta hoog op een uitzichtspunt onder een azuren hemel zoals
dat heet. Alles zit mee op dit moment, maar een gevoel van
geluk wil maar niet binnenstromen.…