Alle inzendingen over WERELDBEELD

Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zoveel moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van Nut. Alles hier rept en roert zich, maar in het gedaver…

stoelen, theepot, pen, schaar presse-papier en boeken, tot aan mijn denkbeeldige evenaar heb ik het beschreven alles in de kamer tot in de uiterste hoeken zodat ik op deze bladzijde mijn leven verder zal leven met mijn woning als noordelijk halfrond en mijn ziel als 60-watt-lamp trouw aan het plafond [Solipsisme: filosofische leer die stelt…

Ja, glorie aan de witte en roze kaarsen van de kastanjebomen over het plein. Eronder wordt een zaak beklonken, een liefde rechtgezet, een spel van hebzucht uitgelegd aan jonge kinderen. Glorie aan de avond die over de stad zakt waaronder werkers moe bewegen, een vroege vleermuis cirkelt duikt, een dikke vrouw een kaars aansteekt, een zieke…

Je staat te glunderen, alsof je al gewonnen hebt. Of wil je de menukaart zien? Lieveling, er trok vandaag een optocht door de straat, er was confetti, er waren voorzorgsmaatregelen, er was genoeg voor iedereen. De dag stond bol van nijverheid. Dit is geen gezeur, dit is de kolder in m'n kop, secondewerk. En dit hier liep ik in de oorlog…

Hoe moet ik uitleggen dat op een roze kussentje met vier roze kwasten in ieder interieur ieder konijnenhok voor mensen tussen oude meubelen en tussen nieuwe meubelen achter de tralies van ramen en deuren een hondachtige zit en groeit en meegroeit met behagen en zekerheden met het wel geloven en vergeten wachtend vadsig wachtend tot ze zo…

Onze gesprekken werden langzaam onze vragen beantwoordden we met kijken naar de langzame wereld om ons heen de dorpen en landerijen in de diepte de vogels bijna verdwijnend in de hemel we gingen zitten kijken naar deze prachtige onverschilligheid van de wereld naar de overbodigheid van onze vragen ---------------------------------- uit…

Het is niet alleen onverschilligheid, in zekere zin is het misschien zelfs wel liefde die hem dwingt, er is geen paradijs zonder rentmeester. Hij is gelukkig met het landschap, maar gelukkig met het zoeken, coördinaten wijzen hem zijn onzichtbare plek, zijn utopie is de kaart, niet de wereld. Hij wil weten waar hij is, maar zijn troost is…

Is het nodig die hond te herkennen of te denken dat je die hond herkent? Ik dacht een stem te herkennen die lachte maar ook zweeg. Het was toen jij stopte en zei: er zijn er die een hond tegen de storm in gooien en tellen tot hij landt of terugkomt. Ik zag een jongen, dacht als hij landt is het om zijn vader en moeder te bewijzen om…

spiegel nimmer zonder vreemden volière die de inbreuk van ontheemden begroet met een beurtzang tussen buiten zonder binnen en het zich buitensluiten droge regen koude zon en een stom naar elkaar staren tot aan de horizon vol woekerende meubels en muren sneeuwend in hun evenbeeld je bent snavel aan snavel roofvogel belust je dood te plukken…

Here, zonder naam en zonder gezicht Zie vanuit den hoge Op uw droeve eenhoorn neer Die danig hunkert naar uw licht, Die sierlijk door de wouden dwaalt Maar bladeren geen voedsel vindt, die voor de poort der doden draalt, Allen bladeren op uw wind. Here, zonder handen zonder stem Snij de lichtlans van zijn voorhoofd En vang hem…

ongaarne vouw ik toe mijn handen tot willoos ingekeerde knuisten hoe graag geef ik toch open prijs wat mij in dit leven drijft nog leren mij mijn zekerheden dat onverbloemd en vrij vertoon pijnlijk aan het licht kan brengen waarin ik diep te raken ben zing niet graag in ondertonen van versluierd honen en betreuren wil naar boven kunnen…

Ze zeggen dat het niets betekent Omdat we nu eenmaal spiegels zijn die vriendelijk teruggroeten Maar toch, de bakker kent mijn naam en de postbode is blij dat ik thuis ben voor de pakjes van de buren Gelukkig Nieuwjaar Vooruitblikkend houden we moed met goed nieuws, al zeggen ze dat het niets betekent dat er de rest van het jaar…

Zo mooi als je bent In de regen Sta je met een paraplu Zodat we samen kunnen lachen Samen Samen kunnen schuilen Samen kunnen huilen Ons wereldbeeld Vult elkaar aan Samen Elkaar gedachten te schenken om even naar de buitenwereld te kunnen wenken Luisteren Naar elkaar Elkaar kennen Het leven komt ons tegemoet Zo mooi als je bent Ben…

Bij de buren klinken groetende geluiden in uitgelaten vorm met de jeugdige spiraal zonder dure slotsom langs oprotpremie, geen mishandeling voor ontnuchtering ze weten wil waar dat vandaan komen goed voor mag zijn schijnt mijn bevestiging overeenkomstig haar lenigende kijk op het wereldbeeld in het achterhoofd.…

ik speelde met lijnen van het perspectief de horizon werd irreëel alsof hij danste op muziek ook het geluid vibreerde andere tonen waarbij de melodie totaal afweek van het gewone ik zag een grotesk wereldbeeld waarin emoties vingers kregen voelde hoe normaal ging tegenstreven verloor zo mijn houvast liet me willoos gaan in een…

De vraag die mij gedadeloos verplet is deze: heb ik wel voldoende lef om met een wereldbeeld en zelfbesef iedere dag weer op te staan uit bed? Het duizelt me, maar eens komt het terecht, wanneer ik stink onder een grauwe zerk, en door geen mens meer matig wordt gekend. 'Onderzoek alles', is tot ons gezegd.…

De zomer breekt aan Het is niet te stuiten Met de vrouw komt ook De laatste mode naar buiten Bloot moet, zo lijkt De regel te ontstaan Ongeacht mooi of lelijk Zo is mij niet ontgaan Goddank is de legging Uit het wereldbeeld verdwenen Maar wat er voor terug is Doet lijf en leden beven De heupbroek met String en 't korte hemd De nachtmerrie…

Lastig leven deze strijd, zonder een zin zonder god, zonder duidelijk wereldbeeld, ik voel me bekocht soms, en benadeeld als mens, wat iedereen wel 's heeft, ik ben en blijf positief tot ik in een put stort.-…

smelt kort geluk van veilig duister dromen Spiegels ontweken maar nooit ontsnapt aan ogen, doorweekt van tranen menige dood overwogen Geboren door geschater jij eigen lichaamhater, gekerfd haat in jou, brandend achter elke mouw Zij weten je te vinden en jij moet het horen, verminkend woord uit hoongelach geboren Sta niet toe, dat zij je wereldbeeld…

bakstenen gedicht om te rijpen in een kluis van jaargangen totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht zonder weet van gemis of verlangen ik ben omwonden met verstikkende rede in verstijfde talen met codes en symbolen alleen het allerbeste stelt mij tevreden hetgeen ik luid laat horen, onverholen ik ben verloren in een belofte van goud mijn wereldbeeld…

daarop is haar echte leven pas begonnen, zij kan het niet helpen want ik ben het enige dagboek wat ze ziet, waaruit doorzichtige bladzijden zijn vergeven in spiegelschrift wat ze leest waaraan ze zich aan hecht, vertolkt ze een leefbaar lied, met haar genen geschreven, geeft dat een verstilde naam, zij creëert een eigen wereldbeeld…

Het was een grauwe en een gure, een dag waarop ik sterfelijk moet zijn geweest als nooit tevoren, maar ik had geen last van de gedachte aan de dood - en een gedachte, dat was alles wat het was, de dood. Ik herinner me nog goed hoeveel beter ik me voelde opgewassen tegen de verliederlijking die zeker in een zanger of een dichter aan een half…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

Van het verleden eet je slechts wat halal is: het bloedeloze.…

de vooroordelen te vergeten Heeft menig goed mens zijn hersenpan gesleten Het wordt je met de paplepel ingegoten Menig medemens wordt zo verstoten Doordat men zich afsluit in enge kringen Waarin helaas mensen vaak onrecht begingen Het eigen woord is waar, rite en mythe loont Daar waar men gebruiken van andere kringen hoont Zo raakt het wereldbeeld…

Hoe plezierig is het niet om iets in het vooruitzicht te hebben, een veldje met pas begonnen bloemen, of een berg die naar behoren de lucht in steekt. Het is alsof de wereld met zulke gunstbewijzen aan het tijdelijke zich verontschuldigt voor het wrede dat haar eigen is. Want meestal zien we weinig, is het donker, nacht. Er is zeker durf, en…

Ochtend: de wereld krijgt kleur en wordt levensecht -- maar blijft ongrijpbaar.…

Ze hadden daar de orde die er was vervangen door een valse, zelfgemaakte ze hadden die verspreid als 'n geurloos gas -het was een leugen, maar een goedbewaakte- Ze hadden daar de ongerepte sfeer waar alles transparant en helder blinkte* vermengd met roet en schoorsteenvegersmeer wat ongemerkt hun wereldbeeld verminkte Ze hadden instituten…

verzwikken koraalriffen stikken slikken stikstof levensverwachting weersverwachting achting drachtig parmantig nucleair afval zwerfafval verkroppen buikspreekpoppen spreekverbod spreekbeurt ontpoppen ver schoppen lot tarten tartaartje broodje brie rietje kok rijsttafel kokmeeuw wokken brokken schrikken geschrokken dokken wereldbeeld…

Het venster op het wereldbeeld; de verspieder in mijn hand; Tot een uittocht in de eeuwigheid, samen naar het beloofde land.…