Alle inzendingen van Rikus Kiers

Gedichtendag behangersdag gehaktdag Klotendag met holle belerende frasen Als niet meer kiezer begint mijn dazen Zin maken heeft geen redelijk beklag Het gaat in Nederland zo vreselijk goed Dat ik nu positief van welstand moet blaken Ik lees het nu en never niet op mijn banktegoed Gebrek aan smeermiddel doet mijn deuren kraken Gezondheidszorg…

Schuilend voor de zon Sloeg de angst toe Door hard weg te lopen Sloeg de soldaat hem Zijn botten kraakten Zijn bloed vloeide vooruit Zijn adem staakte De bajonet ontkoppeld Het geronnen bloed Vervaagde in vergeten Na die laatste oorlogsdag Zijn leven sloeg geweten Zonder bloed en adem Begraven in de aarde Tot de jongste dag Die…

Hij nam zijn sigaar ter hand En stak hem in de brand Het bandje nog gebonden Om zijn vurig reukaltaar Vragend keek hij mij aan Daar in die Amsterdamse kroeg Ik gaf hem mijn repliek Sigaren roken met een bandje Dat is vulgair dat doe je niet Hij repliceerde ik was op cursus Bij de grote Hajenius op het Rokin Die zei: bandje houden wij…

Ik daag u uit mee te denken Maar wil mijn tijd met de uwe niet verkwisten Dus zend ik u een rijtje geheide terroristen Niet dat het rijtje volledig is maar toch Historisch voldoet het zij onvolledig nog De eerste Christenen in Rome Hugenoten in het roomse Frankrijk Geuzen in het Spaanse rijk Willem van Oranje met zijn soldaten De socialisten…

hij las een overzwaar gedicht voelde afkeer sluipend komen maar bedacht toen kwiek en snel het is zijn ervaring en leeftijd kan niet anders hij moet wel door al die ervaring diep doordacht en beleefd over grenzen heen neer te pennen komt het met kracht bij de lezer aan hij wordt geveld door de dichter die diep beneveld zijn woorden gedachten…

zij drie- hij tweeëntwintig jaar hij haar vreselijk boeiend op een meeting haar ogen geilig lonkend greeting weer bewonderend heur haar haar geur was blond gebleven maar zijn jonge liefde was verjaard hij vond haar nog steeds eigenwijs wond zich op zij bleef bedaard hij voelde haar liefde in aanbidding als een hondje volgde zij zijn gang…

eerste liefde lange paardenstaart kijken in kleuterliefdekleur babyzeep en blond haar snikkend snoof haar geur zij snoof een eigenwijze kinderblik jongens horen er niet bij vind ik dacht ze toen hij haar naam zei en staarde naar de deur alsof ze lucht en bloemengeur wilde een lonk over haar schouder trilde zijn laatste weerstand stond…

starre ogen geklonken in barre paniek kijken mij aan ik schat behoorlijk ziek het vooroordeel zeer ernstig gewogen door een breed representatief publiek ik bouw dit gedicht vanuit vierkant omdat het mijn haarvaten raakt het wordt wel steeds smaller omdat mijn onvree bedaart ik eindig in kalme vrede zoals het God behaagt hij schiep ooit…

Indoctrinatie is gelijk een pijp kaneel Elk zuigt eraan en krijgt zijn deel Maar om de vooroordelen te vergeten Heeft menig goed mens zijn hersenpan gesleten Het wordt je met de paplepel ingegoten Menig medemens wordt zo verstoten Doordat men zich afsluit in enge kringen Waarin helaas mensen vaak onrecht begingen Het eigen woord is waar,…

Neem nou zo’n wildeman Hij geeft alleen maar vieren Aan gelovige Arabieren Terwijl het anders kan Zo’n ultiem verloren katholiek Hij haat de hele moslimkliek nooit mocht hij de Bijbel lezen Dus mag hij extra gruwel vrezen Want die paar rare misstanden Waarin de moderne Islam belandde Komen in hun ver verleden tijd Overeen met Jood en…

Zes lantaarns op een rijtje Lichtpunten achter vensterglas Als ik met mijn leesbril kijk Zie ik zes verlichte klokken Of een verlichte wielstructuur In ieder van de geel-oranje zes Alleen herken ik niet het uur Wel is het weer een wijze les De werkelijk toont zich sterk Op vele en meerdere wijzen Geen mens kan vaak bewijzen Dat zijn…

vanuit mijn venster kijk ik neer op de levenden van zeer weleer ze liggen onder zware zerken aan hun toekomst te werken die hemelvaart beslist beperken maar hoor nu eens de berken en zachtjes ruisen rare populieren en de wilg bezingende dieren hoe spelen ze het ruisend klaar zo heel ver van nu vandaan de lijken willen blijven leven al…

wat in mijn ziel besloten ligt daalt vloeiend uit mijn pen letters woorden zinnen buigen verlaten zwijgende mijn hart een stukje van mijn ware zelf onthult mijn echte ware zijn zo ergens tussen grijze cellen worstel ik met mijn en dijn mondig mensje tussen goed en ook een beetje kwaad ik en de ander wroeten mij in een slapeloze slaap…

Reizend over Drenthe's stille wegen Mochten wij de ontdekking beleven Van een geconserveerd verleden Vergane welvaart lang geleden Een middagje Drenthe rond Met vrouw en Friese hond Deed ons belanden bij een wiek Die de ontginner ooit eens schiep Na afsluiten van de grote wateren Wordt hij nu volgepompt uit een wel Op stenen die het water…

s’Heeren wegen stevig vormgegeven jarenlang de mist met rook bestookt smog met huid en haar verweven remmend rubber asfalt zwart berookt piepende remmen piepende longgeluiden die zeer ongetwijfeld krachtig duiden op ongeplande traag lopende massamoord een tragisch ongewild drama ongehoord de trein is het ultieme rustbeleven geen gedoe met…

oh mijn lieve frisse Mercedes Gij hebt met uw vijftien jaar mijn hart geboeid heroverd zingend vormen wij een paar als het contact verbroken wordt dan bonkt u twee soms drie maal kort Uw hart mist een soepel fundament na vijftien jaar benadert dat cement doch zoevend bezorgt Gij mij plezier Ge loopt weer als een verse lier Uw stemgeluid…

ik huil met droge ogen mijn tanden grijze as ik ben de jeugd ontvloden maar lekker in mijn sas de wilde woeste jaren wijsheid wild vergaren vol met mededogen Gods ervaren geboden goed ethisch leven in praktijk gebracht mijn leven gegeven andermans pracht het is volbracht maar hebt u nou nog even om mij serene rust te geven…

Vrij naar Nip en Heidegger Met dank aan Rinse Bakker (in memoriam) Ik ben omdat ik in de wereld ben Verklaar ik u beschroomd met klem Niet omdat ik er had moeten zijn Maar kennend uit geluk en pijn Ik ken dus ben in essentie Slechts vanwege mijn existentie Hoewel ik vol metafysisch begrip Mijn ogen ophef in een scherpe blik Ik ben dus…

Kippen zonder koppen Narazend kallend Verstoren de ritmiek Van de grijze massa Wegdobberend op lauwe golven Met hersens besmeurd Wordt de grijze massa Geelgroen in ontbinding Bloederig fladderend Breken vervallen woorden Een stabiele geest Ooit gelukkig geweest Koppen zoeken hun kippen Vreemde vogels helpen Met kwakkende penselen…

de wind fluistert zingend door het dichte naaldbos hij ratelt zich door populieren en zuigt de pannen los steeds verandert hij zijn stem de wind fluistert zingend hij babbelt zich door beukenkruin tart de weerstand van de eik in een eeuwenlange strijd hij doet het water zachtjes briezen of buldert als woeste wilde orkaan tot hemelshoge…

Nederland een mooie naam Gevormd door lage landen Maar wat is recht op vaderland Als je afstamt van Kimbren Teutonen Kaninefaten Friezen Franken Saksen Kelten en Batavieren Die in je voorgeslacht zaten te mieren Ik wil ze daar graag voor bedanken Kortzichtig denken dit is mijn land Haalt uit voorgeslacht verband Waarom verre verwanten…

wie een wonderschone wereld aanschouwen wil kijkt nu mee naar de foto van mijn entree onder de lijsterbessenboom groeien saam een witte vlier een stokroos en een braam ernaast tegen het gaas een metershoge stokroos met talloze rode bloemen torent hij hoog boven de braam die met zijn doornen een rode bessenbos innig omhelst ervoor er achter…

Je allereerste kus Bracht een wond Op mijn mond Had ik beter geweten Had ik van me afgebeten En gezoend je zus Die beter weten Niet heeft stilgezeten En me verleid Ik was trouw Dacht aan jou Heb haar afgebeten Verteld dat ik Dat niet wou De deur dichtgesmeten Nu heb ik spijt Dat ik die meid Liet lopen Want zij zag me zitten…

Niet helemaal met mezelf en de wereld tevreden Stap ik na zeven kilometer te hebben gereden Van mijn fiets en schakel over naar beschouwen Me in mijn malaise houen zou me zwaar berouwen Ik bevind mij op de parallelweg oost van de A44 Tussen Wassenaar en de provinciestad Leiden Ik kijk om me heen en laat me door natuur verleiden Naar links zie…

Je lijf is ongezien zeer fraai Met een hoofd zwaar van krullen Van buiten en van binnen zo waar Ik hoor de mannen bronstig brullen Je hals is als een prachtig fenomeeen Geen van mijn vrienden kent er een Die is te evenaren jij bent uniek Zo in je fraaie blote sporttuniek Je borsten hijgen als opgejaagde reeën Terwijl je navel gezicht bekoort…

De mus en de pimpelmees Verwoeden hun gesprek De mees een beetje hees Aan luizen geen gebrek De mus een zadeneter Zeker van huis uit Wijkt voor geen meter De luis is voor de kleine spruit De vliegende rechter Zegt verbaasd echter Die pruimenboom is groot En is blij met hun dood Van luis en worm In elke vorm Dus vogels verdeel En…

Zoeken naar een nieuwe wereld Een wereld groot of misschien klein Waar zoete klanken troosten En woorden werkelijk zijn Geen spielerei geen fratsen Geen ongeremde woordenbrij Geen schelden gokken patsen Maar dichtkunst voor jou en mij Gedichten om op te toasten Springend lam in de wei Een kalfje net geboren Voorbeeld voor jou en mij…

oefenen aanvallen verdedigen trainen de verjaardag gevaarlijk altijd de kleur een team de wedstrijd de scheidsrechter een schop een ramp de knie de bal de tegenstander een doelpunt drinken weer beginnen schreeuwen verdienen winnen sport?…

De trein stopt met gillende remmen Hoi Amsterdam een prachtig station En hoe ik dit nu weer bemerken kon Zakte weg aan de stadskant geen porum Enkele politiebussen waar zijn de criminelen Voor mij zag ik on- en gekleurde mensen Maar misschien wordt het straks toch anders Als inlanders elkaar steeds meer gaan verwensen Het damrak met zijn…

Zwijgend zweten Beter weten Beter beeld Niet gedeeld Zwijgend zweten En vergeten Is je lot Te zot De geest komt los Wil verlichten Pijn door gedichten Los die tros Zweven over water Van de zoete geest Weg die kater Letterfeest Van woorden en zinnen Liefkozend beminnen Het werk van je hart Taal getart Streling der zinnen…