inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.253):

Amsterdam centraal

De trein stopt met gillende remmen
Hoi Amsterdam een prachtig station
En hoe ik dit nu weer bemerken kon
Zakte weg aan de stadskant geen porum

Enkele politiebussen waar zijn de criminelen
Voor mij zag ik on- en gekleurde mensen
Maar misschien wordt het straks toch anders
Als inlanders elkaar steeds meer gaan verwensen

Het damrak met zijn ondergrondse kanalen
Ooit aangelegd als stadsriool net als in Parijs
Maar niemand durft er nu nog in af te dalen
Het is al lang vergeten ondergronds paradijs

De Dam in al zijn romantiek is verlaten
De Reiniging heeft alles schoongespoten
Chinezen Japanners Amerikanen en Frustraten
Houden alles voor de rest van de dag voor gezien

Het draaiorgel draait weer mooie tulpen
Jawel geheel uit Amsterdam betrokken
Maar opgegroeid in het schone achterland
Op zwaar verontreinigd giftig bollenland

De rozengracht verglijdt in de Jordaan
Dommelend genieten in een echte kroeg
Meedeinen op de golven van het Amsterdamse lied
He daar is manke Nelis en weer eens te vroeg zwarte Piet

Nog effen naar de Spuistraat Hoppe en Swart
En na sluiting naar de ervaren Koningshut
En eentje om het af te leren in de Oude herberg
En midden in de stad fluiten nu reeds de merels

Ook zij zijn Amsterdam nog lang niet zat
De eerste trein brengt mij terug in het saaie
Het leven van elke trieste winterdag
Maar mijn gedachten blijven waaien

Richting mijn mooie Amsterdam

Schrijver: Rikus Kiers, 9 april 2007


Geplaatst in de categorie: wereld

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 489

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)