Alle inzendingen over Amsterdam

Als Amsterdamse daken zouden kunnen spreken zouden ze toch zwijgen als het graf omdat die stad daaronder heel compleet is, bijna af! Dat schreeuw je niet van de daken dat fluister je zachtjes om je heen: Amsterdam is als verwarmen Amsterdam is als omarmen Amsterdam is om lief te hebben...…

Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem' En naar Jeruzalem gedreven kwam, Hij zegt met een mijmrende stem: 'Amsterdam, Amsterdam.'…

toen in Liege maar hier ah ja hier smelt tout amsterdam ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam de muizen ik zag ze de muuizen scharrelen ja boos toch die muizen hier thuis op plavuizen ik zing nu dit lied ja voor mijn muizen thuis mijn blije muizen in amsterdam ah ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam…

Er ligt sneeuw op de daken van Amsterdam! Het zal er maar kort liggen want Amsterdam is hot! Februari-winter 2012…

Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken neer op de Dam. Zij dalen af langs de rode daken van de huizen; in de toenadering tot de mensen zijn zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum en zijn geschiedenis; in vreugde en in droefenis. Bont en grijs kleuren zij de pleinen van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven.…

Gun de Groningers het doorzakken maar dan op een avondje in Amsterdam Gun de Groningers alsnog "De Zuiderzeelijn" een echte heuse hogesnelheidslijn Intercity direct Amsterdam-Groningen 5 kwartier heen: uit, 5 kwartier terug: thuis gun de Groningers een avondje doorzakken in Amsterdam!…

Amsterdam bij nacht het is een pracht de grachten verlicht een machtig gezicht de oude gebouwen zo mooi om te aanschouwen ik geniet van Amsterdam waar ik als klein meisje ter wereld kwam nu woon ik aan het IJ pontje varen als een vogel zo vrij Amsterdam wat ben je mooi (ondanks de rommelige rotzooi).…

't zal nooit wennen en ik vraag diep bedroefd Amsterdam heb jij nu je zin.....…

Koninginnendag in Amsterdam Daar verwacht je toch iets van Mensen vrolijk, mensen blij Een biertje drinken... dat hoort er bij Hij ging met vrienden en een neef Droeg op die dag een lekkere after-shave nieuwe schoenen,jas en broek, een oranje sjaal als omslagdoek...…

De tijd van provo's alles kon in Amsterdam omgaan met homo's ik, die er als groentje kwam. Partnerruil en vreemd-gaan als ik Simon en Garfunkel hoor denk, aan wat we hebben gedaan mijn onschuld daar verloor. De herinnering aan die mooie stad wekt geen verbittering ik heb hem lief gehad.…

Hand in hand, langs de gracht, samen feesten, tot diep in de nacht. Lachende mensen , om ons heen, ik sluit ze even buiten en zie.... jou alleen Zie hoe je geniet, zie hoe je lacht, dat was het moment, waarop ik heel even dacht: Als er ooit een moment is, waarop ik hemel en aarde bewegen wil, dan is het nu aangebroken, zet de tijd…

’s Morgens vroeg het is nog schemer als ik langs de Amstel rijd zie ik al die prachtige gebouwen die ik vanaf mijn jeugd ben toegewijd Carré, er speelde menige klucht Ik ruik ook nog de circuslucht En weet nog hoe het vroeger ging Het gegalopeer van paarden langs de eerste ring Even verderop HET hotel Met zeer markante vormen Parel…

In Amsterdam waar God nog naast zijn schoenen loopt in de oude stad waar een maagd nog op de liefde hoopt ben ik ooit verwekt en geboren heb ik het geluk gevonden en verloren. En wat te zeggen over stille grachten rijm ze niet uit mijn gedachten.…

Prins Hendrikkade 2 oktober Amsterdam sloeg ik je gade zittend in de tram grote groene ogen sproeten op je neus hakken, hele hoge kapsel modieus truitje van Chanel kort en net te strak make-up naturel roze nagellak kruisje om je nek veel te blote knieën horloge high tech even over drieën zonnebril van Prada Voskuil in je hand…

Springen Vloeien Woorden Begaan Verzwijgen Moorden Ontstaan Vergaan Studenten Zingen Dreigen Ambivalenten…

Amsterdam is een oude vertrouwde jas, oud wordt vervangen door nieuw, veel lijkt niet meer op wat het was, maar de geest blijft in de fles.…

Volkomen onverwacht bleek je afscheidszoen zo zacht dat ik het spontaan nog eens wilde voelen Had ik nou maar bedacht dat ik daarna nog nacht- en lang zou blijven liggen woelen...…

Je denkt te veel. Bent te veel binnen. In gebouwen, achter pc’s. Onderweg naar onderweg. Sta even stil. Ideeën zijn vrij en liggen te wachten. Wees open. Op straat, plein en zeg.…

Voorlopig ziet men nog geen resultaten maar spreek je daarover wat mensen aan, dan hoor je wat gelaten: Amsterdam!!!!...ach.…

Oud en nieuw herenigd Toeristen, junks en jordanesen De grachtengordel en Carré Oh, nergens anders wil ik wezen Een homo op de Amstel Lichtjes op ’t Leidscheplein Winkeldieven, Joegoslaven, Maar nergens anders wil ik zijn Albert Cuyp en Johannes Vondel P.C. Hooft en westertoren Hoeren, pooiers, Nee, nergens anders zou ik horen Stad…

Weer varen boten langs het raam. Ze zijn met vingertoppen te raken, varen veilig van eeuw naar eeuw recht op de haven aan. Een hoge stem zegt het ontstaan in drie talen, zo en niet anders is het gegaan met specerijen en slaven, de vrouwen stonden klaar onder hun fluwelen rokken en de mannen takelden liefde liefde naar boven, stouwden hun zolders…

Jij sloeg bruggen over de Amstel en sleep parels van pleinen Slenterend door grauwe straten voel ik onvoorwaardelijk geluk Elke klinker kennende zal ik toch gaarne in jou verdwalen Trekt aan mij als een magneet en heelt al mijn wonden Zoveel moeten zoeken maar immer gevonden Liefde kwam en liefde ging jouw warme jas telkens gevoeld…

een plaatje zoals Jacques Brel het destijds wellicht heeft bedoeld in zijn chanson 'Dans le port d'Amsterdam' (Y a des marins qui chantent) drie matrozen op zoek naar iets dat mogelijk in de verte op geluk lijkt... drie paar ogen immer alert op wat het dagje stappen hen zoal zal brengen…

Misschien ben ik mezelf ook nog wel tegengekomen ; gegroet hebben we echter niet.Al was het maar omdat we elkaar niet zagen zo bij het eerste licht, op een zomerochtend in Amsterdam.…

Ik loop langs grachten, pleinen en door stegen, bezie de stad die trots is op de stad Al hebben, wie er wonen, het gehad met dromen die ze hadden maar nooit kregen want ‘toen’ is lang gekoesterd maar belegen de humor die je zocht, klinkt nu zo plat Wie lacht nog als ie moe en afgemat zijn wielklem kwijt wil raken in de regen? Maar kom…

Bij de Postjesweg op weg naar school, hard trappend op mijn fietspedalen. Vaak wind tegen of harde regen, daar dacht ik altijd, dat ik het einde van de Admiralengracht nooit zou halen. Maar op de één of andere manier was ik toch altijd sneller dan ik dacht bij de Jan van Galen.…

Met nieuwe ogen kijk ik rond naar grachten, bruggen en herenhuizen naar kerken en sloepen vol studenten alsof dit gisteren nog niet bestond We zwalken langs café's en begroeten vele bekenden in de Kinkerstraat een laatste broodje bij de Turk Zo blijkt maar weer Amsterdam is toch heel anders dan bijvoorbeeld Urk…

een aanrader “Gaiagallery”in de torensteeg je vindt er niet alleen kunst maar vooral ontmoet je de mens zoals de mens zou moeten zijn in een warme omarming slenteren over het Rembrandplein de dappermarkt, een bakkie doen in zo maar een intiem restaurantje pizza eten vlakbij het Leidscheplein wat kan er heerlijker zijn dan een dag in Amsterdam…

Ik dacht aan het lied ”Amsterdam huilt” en had niets te lachen.…

schepen liggen in de haven onbeweegbaar aan zware ankers vormen eentonig geborgen in de misthoorn van de morgen zelfstandig getekende kranen helpen de wachttijd dragen huizen op de wal hebben de diepgang van roerloos verleden masten die in de ramen opsteken een havenstad waar het gerucht in een schelp wordt geblazen tritons onder bruggen…