1069 resultaten.
Zoveel leed...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
72 Je vult je dagen,
met dingen die prettig zijn.
Meestal zijn het herinneringen
die liefdevol zijn.
De dingen die vandaag gebeuren,
zijn zo prettig niet.
Het nieuws vertelt alleen maar narigheid,
ellende en verdriet.
Je schudt je hoofd,
maar helpen doet dat niet.
Het is hartverscheurend,
alles wat je ziet.
Wat kun je doen
voor al het…
rompslomp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
42 gebruikers maken soms geluid.
dichters dichten, of slaan op
hun snuit. verkeersongevallen,
leguanen en de hoestende
nachtegaal vallen in op drie.
ijslanders eisen land, storm- en
donderdagen ook. in boten bonst
onvermoeibaar de rompslomp.…
leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
22 het leven is als een vlam van een kaars
wanneer er een feest is, wordt je geboren
je bent vergezeld met nieuwe vrienden
de ene wat ouder dan de ander
samen verblindt je iedereen in een glimlach
maar wat maakt het uit
op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…
Nachtelijke hemel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
278 Schoonheid in de lucht
betoverend weergegeven
komt met vele spiegelingen
haar aanblik kunnen delen
en daarbij zoveel meer beneden
doet de wereld verbroederen..
verbinden onze dromen
verzachten de ogen
laten sterren stilstaan.…
dromen en daden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
65 een geweven droom ontwaakt
in een reuzeninsect van linnen
bamboe en aluminium
zal hij de aarde ontstijgen?
moed en wanhoop vechten om voorrang
enkele honderden meters later
laat hij de aarde los…
Emolent
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
28 Om dit woord exact te duiden,
ben ik de polder ingegaan.
´Ranke turbines, welke berichten
passeren jullie rotorbladen?´
Komt Poetin om door tankgeweld?
Loopt het asielbeleid ten einde?
Verbeelden jullie iets weergaloos,
gaat het oude Rusland te gronde?
We snakken naar een werelddaad
die ons hopelijk gauw ontoorlogt.
´k Zal eens zoeken…
21 november 1981
gedicht
2.0 met 49 stemmen
7.908 Je liep daar naast mij in je gouden jack.
Ik liep je nog te leren kennen,
jij moest nog aan de oorlog wennen
die ik nog niet had afgelegd.
Wij gingen tegendraads de mensen tegemoet
die als een kalme waterval
vanaf de hoge bruggen kwamen.
Het was de allereerste stoet
die ik ooit zag waarin de namen
van allen waren uitgewist
en waarin…
Nagoya kasteel
poëzie
3.0 met 7 stemmen
1.599 Als een schip in de eeuwigheid verankerd
Ligt ver van de oevers het kasteel in 't meer,
Der wereld afgewend, hier onveranderd
Het rijk van bos en water en weleer.
Nu wil de eeuwige zwerver overvaren,
Zijn rust bewaren midden in het meer,
Welks oppervlak de schichtige winden vlieden,
Waarop geen kelken drijven, uit welks diepten…
Zondvloed
gedicht
2.0 met 14 stemmen
3.909 Laat en verlaten dit verherfste leven:
een nabloei van vergane zomerplanten,
terend aan ruige najaarswaterkanten,
broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen.
Bittere schemering, loochen de genade
eertijds beloofd achter uw onheilswolken,
wentel de wereld in het bloed der volken,
ga met de duivel en zijn moer te rade!
Wilde verwoester,…
VOLKEREN DES KRUINS
poëzie
3.0 met 11 stemmen
1.752 Volkeren des kruins, de komende,
De straks geboren wordende, hoort hij.
Ik wil, zegt hij, en bij de adem van
Zijn mond, verschuift de atmosfeer,
En maakt een jaagpad open voor zijn woord.
Ik wil ontvangen van de nacht en schemer,
En van de gouden ochtend het geheim,
Ik wil het nog niet zichtbare doorzien,
Ik wil doordringen dit oneindige…
NEUWJAARSWENS VAN EURODICHTER JAN JACOB KREDIET VAN DEN BOS
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
80 Spanje, Torremolinos, zondag 1 januari 2023, zon, 20 graden.
Beste mensen, landgenoten, Europeanen, Wereldburgers,
Ik zou zeggen maak er weer wat van,
van 2023
Laat af en toe 2022 nog eens stevig op u, jou inwerken
wat mij deed leiden naar:
‘De kleren maken de man’
De kleren maken Jan, dus
Ik heb een nieuw pak gekocht in
Spanje,…
Kraaientaal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
97 Krijst de kraai zijn zwarte schreeuw of is het niet
de schreeuw,
is het de hoge boom, het afval, de dunne twijgen.
Is het zijn stromend bloed, wie heeft hem
op de hoogspanningsmast gewezen, waar is het
andere woord voor oorlog wat mijn hoofd nog niet
weet.
Hoe vaak moet kraai nog zeggen, ik ruim alles
op, haal jouw kuikens uit het nest,…
De veer van de waarheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
74 Thailand, een zeer speciale zangwedstrijd
Elk in een kooitje- vijftienhonderd vogels
Ja dan vergeet je even alle kogels
Van wrede daden en van wanbeleid
Konden de Oekrainer en de Rus
Maar samen zingen in gemengde koren
Pleidooien en protestsongs laten horen
Elkaar begroeten met een warme kus
Bekendstaan om hun zuivere melodie
Een lied over…
MEER VAN GENEVE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
41 Slechts waar de Rhône
bij mij naar binnen stroomt
herken ik nog de ruigte
van het rustige verleden
toen reine moerassen
en dichte struiken
vol vogelgekwetter
en verborgen teerheid
zorgden voor broedsels
ontluikende levens
al mijn oevers sierden
thans
ben ik ingesloten
door harde wegen en kaden
waar geraas en gejoel klinkt
drukke steden…
Het voortouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
149 Waarom vinden mensen niet de weg?
Zelfs als richting tot
in puntjes wordt aangegeven
in deze tijd van
Dwaalsporen, zijn er
slechts enkele die zelf
De leiding
nemen middels
H
E
T
V
O
O
R
T
O
U
W
.
.
.
.
.
.
.…
Venezia
gedicht
3.0 met 30 stemmen
10.422 't Is avond. Witte gevels staan
als schimmen in de lege zon
te trillen, fraise nevels gaan
als gazen langs de horizon.
Het grauwe water fluistert met de huizen.
Het zwarte water klotst onder de trappen.
Het purper water kabbelt aan de muur.
Het blauwe water krinkelt in de stegen -
Maar Roze vloeit het uit over de Rio,
onder de paarse…
met duizend armen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
76 wie geen huis heeft
loopt langs dichte deuren
en gesloten vensters
zonder huis slaap je
buiten en ontwaakt met ogen
tranend van het harde licht
een mens zonder huis
koestert zachte dekens
een schuilplaats om in te huizen
wie geen huis heeft
kijkt door smalle kieren
kent de pijn van het vaarwel
zonder huis raakt
een mens verloren…
het binden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
62 de tocht langs
zwarte zeeën en
vreemde rivieren
voert niet naar de
plaats waar alles
weer goed komt
waar zwaarte in
gewicht te vangen is
een handbreed
aan dagen laat
vroeger stapvoets
over de brug verdwijnen
naar de overkant
van verloren tijd
een bittere schreeuw
vernielt de keel:
bevestig ons…
Treinstation
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
82 de tijden hier zijn getikt
we wachten om het komen
en we komen om het wachten
we komen om van het wachten
ondertussen praat ik met je in gedachten…
Zintuigen des leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
49 We zijn in het leven gekomen,
Zonder zicht,
Toch zijn de kleuren fel,
Als je naast me ligt.
We zijn in het leven gekomen,
Zonder stem,
Toch hoor ik je praten,
Als je niet bij me bent.
We zijn in het leven gekomen,
Zonder kou,
Toch voel ik geen warmte.
In een ruimte zonder jou.
We zijn in het leven gekomen,
Zonder geur,
Toch ruik…
GUNST BIJ EINDE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
34 Het oude Babylonische volk
was wreed en heerszuchtig
vertrapte vele landen
gelegen om het eigen rijk
toch kreeg de gestrafte
wachtend op terechtstelling
een eigenaardig eerbetoon
de terdoodveroordeelde nam
in de laatste zeven dagen
van zijn aflopend leven
deel in de wijze raad
van het bestuur der stad
de klamme angst van iemand
die…
De aarde danst op haar wolken
gedicht
3.0 met 20 stemmen
14.908 De aarde danst op haar wolken
met het geroezemoes van de middenstand
Ultragolven bereiken mij niet meer
ook niet die van het erbarmen.
Kan een gedicht denken?
In welke zin?
De aarde is er
voor het koesteren van klei, voor
het boetseren van gedachten
Kijk in mijn ogen!
Blijf niet wachten en verachten!
Door louter makelij
Kan de dichter…
Cirkelloop
poëzie
4.0 met 11 stemmen
2.377 Ik ben een vonk die doelloos, richtingloos,
Geworpen in 't heelal mijn vaart begon,
Toen bond me aldra aan zich een andre zon
En wentlend leef ik ongemeten poos,
Een kern van leven, in zichzelve voos,
Vol van de kracht die in en rond mij spon.
O dat ik zonder weten eeuwig kon
Wentlen in de onbegrepen stralenroos.
Oneindge wereld, onvoltooid…
Wandeling
gedicht
3.0 met 34 stemmen
22.076 Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen
----------------------------------
uit…
De wereld lijkt een weduwe
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
46 zwart, oud en vies.
spinnenweb
met haar verstorven draad.
Weg te halen.
Steeds zwarter
en moet grondig gestofzuigd
of liever keurig gestoomd
tot in de kleinste kloof, stof.
Weg te halen.
Donker en enge spinnenkop.
Pinnige vrouw.
Kreng en kribbig.
Bolvormig om spinrag
met een lange stok
weg te halen.
Griezelig. Een donkere…
Gij uil, gij vogel vol geheimen
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.723 Gij uil, gij vogel vol geheimen
Die in de nacht uw nest verlaat
Ge zwerft, totdat de sterren zwijmen,
Ge zijt door velen diep gehaat.
Ge rooft de mussen en de muizen,
Nestelt in klooster en kasteel,
Ge schuwt de straten en de huizen,
Eenzaam te zijn is ook uw deel.
Gij, sombere wachter van de nacht,
Ge zijt de dienaar der godin,
Naar wie…
Prime time I
gedicht
2.0 met 19 stemmen
6.373 Openbaar aanklager heropent na jaren de zaak
tegen vermeende moordenaars met nieuw materiaal:
het aanhoudend warme weer, de mogelijke klimatologische
veranderingen, duizelingwekkende luchtopnames
van Vietnam, de oprechte twijfels achteraf en spijtbetuiging
van een bommenwerperpiloot, seismografische metingen,
olie- en gasboringen…
Brug
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
60 De brug is open
traag komt een jachtje
aangekropen
een vrouw op het schip,
schaars gekleed
lacht een minzame groet
een man
aan het roer wacht
traag komt een jachtje
aangekropen
de brug is open…
Pasen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
134 Jezus
is gekruisigd
maar uit de dood
opgestaan
Jezus
is gekruisigd
en naar zijn vader
gegaan
Jezus
wordt gekruisigd
Want van zijn lijden
hebben we
weinig of niets geleerd
Zijn evangelie
wordt met voeten getreden
en dagelijks onteerd
Maar hij blijft
met de mensen begaan
en wij?
We kunnen zelfs niet
in de schaduw…
Ziekentroost
poëzie
3.0 met 10 stemmen
3.845 Pizarro had de vijftig overschreden,
En weinig roem behaald uit veel gevaar;
Zijn eerste vrouw droeg veren in het haar
En op zijn kleine akker werkte een tweede.
Hij stond bekend als drieste moordenaar,
Geen wet haast die hij niet had overschreden,
Maar dat behoorde tot de goede zeden,
Op Hispaniola - hij was vijftig jaar.…