Alle inzendingen van Ton Hettema

De mensen om me heen zijn vol met shit Gevuld door televisie, nepnieuws kranten Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n Normaal persoon vertoont zich nergens niet Alleen in t bos omgeven door natuur Onder de bomenbogen langs het water Temidden van 't elementair theater Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur Dan rijst de geest met…

Kerstballen glinsteren Bibberend, waterkoud, Sluipt hij, schoorvoetend, Als iedereen naar 't Orenverdovende Hemelbestormende Vuurwerk kijkt, weg Als een schim: 't Oude Jaar..…

Sint Nicolaas loopt eenzaam en verlaten beroofd van Zwarte Pieten door de straten hij schudt wanhopig zijn bejaarde hoofd alsof hij wat gebeurd is niet gelooft Hij wordt beschuldigd van discriminatie hij, Sinterklaas, patroon der integratie! die eens per jaar z'n hele kapitaal aan kinderen geeft, voelt zich bekocht en schraal De koude wind…

De tweede Meidag, bloesemslingers bloeien de koepel hemelsblauw, pa merel zingt een wolk danst langs de zon, de Lente springt te voorschijn: kleuren knallen, sappen vloeien Alleen de Mens is nauwelijks te vermurwen: Zó expressief? Zó vrij? Ik zou niet durven..…

Het gulzig Monster van de Staat wordt niet getemd want dat heeft honger en mag lekker zelf beslissen wat het kan hebben wat het domme volk kan missen want dat begrijpt niet waar het over heb gestemd De Staat, "om dreiging van terreur te signaleren", wil zelf het monopolie op terroriseren..…

De rondgang in dit paradijs op Aarde als mens, als wezen, als bewustzijnsstraal van moederborst tot 't laatste avondmaal van wervelwind totdat de storm bedaarde Bestaat uit rust'loos zoeken: slagen-falen met hart en ziel en 't onderscheidend zwaard van onze geest, wordt ons geen strijd bespaard: 't zijn oude mythes die ons lot bepalen Wij…

De Tuin met 't punk-groenharig gras Staat explosief t'ontluiken Ze barst uit 't geurig struikgewas Met kleur'ge bloesempruiken De Lente zingt: nu is 't mijn beurt Ik kan niet langer wachten 'k Wil dat jij Zon de Aarde kleurt Met universe krachten De vogels hebben 't aangevoeld Zijn laaiend opgetogen De grond herleeft; wordt omgewoeld…

Wie van de sterren de signalen leest verschaft zichzelf een eindeloos genoegen dat als een serum 't vege lijf geneest door wat de geest aan 't lichaam toe kan voegen Ons lichaam wordt verheven door de geest gewichtloos, aan de zwaartekracht ontstegen, vangt zij de toekomst, vrij en onbevreesd. Wat nog niet is doet ons vooruit bewegen. Ze…

Ik speel op mijn piano, op de tast, mijn ogen dicht, het oor op scherp: ik luister naar 't plastisch klankbeeld, 't vloeiende houvast dat kleuren schildert in mijn schemerduister Mijn vingers zoeken welke toets er past: waar wil Het heen; wat dient zich aan, wat huist er in 't nevelrijk waar ik als blinde gast onzeker rondwaar? Schier geluidloos…

Ze hadden daar de orde die er was vervangen door een valse, zelfgemaakte ze hadden die verspreid als 'n geurloos gas -het was een leugen, maar een goedbewaakte- Ze hadden daar de ongerepte sfeer waar alles transparant en helder blinkte* vermengd met roet en schoorsteenvegersmeer wat ongemerkt hun wereldbeeld verminkte Ze hadden instituten…

De eerste regels van het Rondeau Redoublé Dien je met uiterste zorgvuldigheid te kiezen Wie dat niet doet, raakt ongewild in de puree Maar ik denk: donder op! Wat heb ik te verliezen? Als er een ramp gebeurt, ga ík niet zitten kniezen; Wanneer de hele wereld huilt, doe ík niet mee. Ik zal ze niet in marmer of in tijd bevriezen -de eerste regels…

Geef mij een feestelijk gedicht hier op dit nieuwetijdsgewricht het hart, de lever en het bloed willen bezieling, frisse moed Kom, vul je nieuwjaarsvers met licht Schets ons een zonnig vergezicht dat is je dichterlijke plicht tover juwelen uit je hoed poëetjelief wees braaf en zoet Geef mij een feest.. Het oude jaar zit in 't gesticht…

het rondelet 't is een schavuit, een nar, een vlerk het rondelet geen schaterlach maar binnenpret het vlucht voor 't zingen uit de kerk verdwijnt dan in het blauwe zwerk het rondelet..…

Er zijn in deze wereld vreemde machten niet in de kerk, niet in de politiek niet in de banken, niet in de gedachten maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek Het zijn de legers, legioenen, tronen van oude heersers uit een temps passé toen primitieve strijders, als demonen te voorschijn kropen uit de wereldzee Cyclopen en giganten, reuzen…

er zweeft een vaag vermoeden door de ether een ijle zwerm op zoek naar vaste vorm een krachtveld dat haar invloed wil doen gelden door middel van een dichte woordenstorm het knettert, zindert, flitst; wie komt zich melden om dit sint elmsvuur te kanaliseren waar zijn die lettervlechters, Aengus' helden hun geest fijn-afgestemd op hogere sferen…

hij voelt dat ergens in of om hem heen een nieuw gedicht zich wil manifesteren het zoekt een mens met geest met hart en ziel die klaarzit om 't in taal te condenseren maar daarin schuilt ook de achilleshiel gaat de essentie daarbij niet verloren voldoet de brave dichter aan 't profiel laat hij zich lokken uit z'n hersentoren uit zijn gevangenis…

Hoewel 't nu zes december is, al schijnt de Sint vertrokken, de Maan nog door de bomen en de Heiligheid nog vals, wij zetten straks de schoenen op, de klompen en de sokken en dansen op 'Kapoentje' geen flamenco maar een wals Als ieder jaar, begin december, wachten wij geduldig totdat Sints vele schijngestalten weer vertrokken zijn en vragen…

December: Sinterklaas onthult geheimen: verborgen Pieten komen uit de kast: oud zuur, in woord gegoten, wordt verbast- erdsuikerd, ingepepernoot, in rijmen Door zwart, het nee, te zien en te omarmen kan ja, het witte licht, het hart verwarmen..…

Toen in tweeduizend zestien 't leven zinloos was geworden besloot de Tweede Kamer dat het tijd werd om de dood -de dooie dood, de mooie dood, die troost en uitzicht bood- als optie aan te prijzen aan de geestelijk verdorden Hoewel een ieder dood mocht gaan aan slijt en ongemakken aan minuscule slopers waar men zich geen raad mee wist die lijf…

Het dichten is vooral liefhebberij: zodra de schouders lichtelijk verkrampen de adem stokt en zware hersendampen het hoofd omgeven, voelt het zich onvrij Het dichten werkt het best als spielerei niet al te serieus; een boodschap wrochten dat is slechts de garantie voor gedrochten voor draken, leguanen en harpij Het dichten zoekt een opening…

O, brave dichters, dichterinnen, word niet zoals ik blijf elke dag de vezels van uw hersenspieren flexen denk niet, als ik, 't komt morgen wel, vandaag moet ik relaxen: uw hoofd gaat zwellen, als uw buik, en tot uw grote schrik ziet u des morgens in de spiegel een pedanterik de teflon-buitenkant van minderwaardigheidscomplexen beschaamd van…

Hou toch eens op met 't blank correct gezeur dat Sint geen Zwarte Piet in dienst mag nemen dat noem ik regelrecht racistisch framen Op grond van wat? Z'n antraciete kleur? Welke sadist verpest hun werkrelatie van eeuwen her? Da's pas discriminatie!…

De economen van het Land der Engelen voorspellen Hel, Styx en Verdoemenis Maar wat voor mij niet te verbloemen is is dat zij naar de gunst van Cameron hengelen Alleen een Brexit kan de Ban doorbreken van de Grote Geld Wolf en zijn Schurkenstreken…

Kan een gedicht de werkelijkheid veranderen Kan een gedicht ons grijpen bij de keel Kan een gedicht door 't kunstig voort meanderen Ons op doen schudden, diep, fundamenteel? Kan een gedicht een wrede daad verhinderen Een einde maken aan het strijdtoneel Een medicijn zijn, ziekte en leed verminderen Of wordt een woord, een vers, nooit substantieel…

Zijn we in staat de bergen te beklimmen wij dwergen, van het hogere verstand wij minusculen vol van hersenschimmen op eigen kracht omhoog de steile wand? Wie kan de pieken van de Geest trotseren wie temt de toppen van z'n Everest en wie weet ongeschonden terug te keren met glimmend zilver uit het Drakennest? Wie balanceert op richels, uiterst…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Het land wordt geregeerd door Statistiek De Werkelijkheid doet waarlijk niet ter zake "Kijk toch naar de Modellen die we maken!" De Toekomst ligt al vast in een Grafiek 'Werkloosheid daalt' heeft 't CBS voorspeld Dus 't Rijk bezuinigt reeds op Bijstandsgeld…

DO - RE - MI - DO DO - RE - MI - DO MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) (do - sol - dooo) (do - sol - dooo)…

In de appendix van ons drassig stukje grond daar lopen heel wat dikgebuikte bazen rond wier levens innig met elkander zijn verstrengeld omdat er altijd wel een vettig worstje bengelt dat in de toekomst lust en geldgewin belooft het is een roomse clan met niemand aan het hoofd een oude-jongens netwerk dat al eeuwen zindert dat niet door wetten…

'k Kocht bij de EDAH in de uitverkoop (de Paashaas was verzadigd afgedropen) een fles Valpolicella in de hoop dat het een goede wijn is; 'k maak 'm open en snuif het rijk bouquet: kers met kaneel dan laat ik 't rode vocht m'n tong omspelen heel langzaam spoelt de weldaad door m'n keel die zachtjes klokt door haar fluweelzacht strelen…