Overpeinzing
Er zijn in deze wereld vreemde machten
niet in de kerk, niet in de politiek
niet in de banken, niet in de gedachten
maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek
Het zijn de legers, legioenen, tronen
van oude heersers uit een temps passé
toen primitieve strijders, als demonen
te voorschijn kropen uit de wereldzee
Cyclopen en giganten, reuzen, dwergen,
gedrochten uit de diepten der vulkaan
die nu nog steeds ons teisteren en tergen
door middel van hun mesmerieke waan
De mensheid is, au fond, nog steeds bezeten
door deze schimmen uit het schaduwrijk
alsof door Vlad, graaf Dracula, gebeten
gaat zij voor geld en aanzien door het slijk
Men wordt gevuld door kwade energieën
men voelt zich sterk, bekwaam, superieur
geniet van angst, dwingt anderen op de knieën
komt bijna klaar van hun urinegeur
Men legt de zweep van spottende verachting
met kromme woorden uit een ijzig hart
over de ander als een zielsverkrachting
en lacht, van binnen smullend van hun smart
Maar men beseft niet dat men niet de ander
maar slechts zichzelf aan het verwonden is
een medemens is niet een tegenstander
maar iemand die met jou verbonden is
Niet door een draad een tube of een ketting
maar door de straal die uit de ogen komt
als diamanten in dezelfde zetting
schijnt er eenzelfde licht dat nooit verstomt
In onze kern, die wij het leven noemen
dat weer vertrekt naar onze levensbron
ver weg van hier: het uitzendpunt van human
voorbij 't heelal, voor waar de tijd begon
Ik en de ander, wij, zij, hij, zijn mallen
die zijn ontworpen op dezelfde leest
individuen met hun lotgevallen
allen synchroon met god de wereldgeest
Waarvan wij allen puzzelstukjes hebben
een klein fragmentje geest van het geheel
als een i.p. in wijde wereld webben
zijn wij daarvan een onlosmakelijk deel..
... 16-12-2014 soms geef ik m'n gedachten even de vrije teugel om in rijm onze menselijke situatie te overpeinzen
jaren later vind ik het dan terug in een van m'n vele binnenzakschrijfboekjes, zoals nu. ...
Geplaatst in de categorie: wereld
mensheid
217
Geef je reactie op deze inzending:
Dank allen voor jullie hartversterkende respons!
maar slechts zichzelf aan het verwonden is"
Een stukje uit het overigens prachtige gedicht waar ik vraagtekens bij zet, Ton.
Ik denk dat die ander altijd de littekens van verwonding mee zal dragen (geestelijk of lichamelijk).