In de wenkende tuin
van 't kasteel Drakesteyn
wandelt peuter Alexander
aan de ouderlijke hand
eigenzinnig maakt hij zich los
speurt zelfstandig
bij verleidelijke bloemen
tussen bomen en struiken
wijdt hier zijn koninkrijk
van verbeeldend ontdekken
maar
daarbuiten roept de wereld
het prinsje wordt meegenomen
naar de woelige verte
speelt…
Het vertrouwde woonkasteel verlaten.
Een korte reis vol springende vrees
van een beloerde, weerloze koolmees.
Bemoediging mag slechts flauwtjes baten...
Een vreemde gang in, wachtend _ gelaten,
omringd door gefluister, onvatbaar en hees.
Vastgebonden worden aan ziel en vlees.
Stinkend gas ruiken: het bewustzijn laten.…
Heer Bommel begroet de zonneglansen
in de tuin van zijn gerieflijk woonkasteel.
Hij kijkt naar de bloempjes, die op hun steel
bij het zuchtje licht heen en weer dansen.
Olivier vat de wenk der torentransen:
"Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel.…
op Bommelstein
zit hij genoegzaam in een stoel
rookt vol genot zijn lange pijp
die blote bruine berenvacht
mag wie dan ook zien
een sprong in het water
kent geen zwembroek
Olivier Berendinus
wordt ouder en kuiser
draagt meestal een open jas
met gele en rode ruiten
slechts wanneer de waaghals
toverkunst wil uitvoeren
of snel zijn woonkasteel…
129
Bezig met laden