Hij stond temidden van
smaragd en amethist
te zoeken naar meer
glans en schitter.
Wat op het oog
geen enkel kleursel had
van dichtbij bruin en mat
maar in het licht
toonde hij stralend
de mooiste glans
van groen en blauw in
fijn labradoriet.…
duizend kramen op straat en plein
compleet bezet straks die binnenstad
burgers komt en plaveit uw boekenpad
met prijzen op kaartjes van de trein
voor wie er met mij bij stil staat
niet op uylenburg of waterlooplein
daar moest je al vóór de oorlog zijn
voor zoetzure uien galle met maanzaad
van alle markten thuis heette de jodenhoek
de handel…
thuiswas
Mijn hart en ziel verkocht
het vondelpark de gaasterplas
De stad waar ik slenterde
uit eten ging in oud zuid
Het concertgebouw bezocht
nachts op de wallen uit
snuffelen op de Albert Cuyp
Fietsen door de Jordaan
Terrasje pakken op de Prinsengracht
Het was een deel van mijn bestaan
Heimwee naar zonnige dagen
artis en naar het waterlooplein…
Zomaar hier te koop
op het Waterlooplein
ze lonken in bosjes
zowel naar groot als klein.
Het blijft me bezighouden
als we verder gaan,
ik trek me dit verschijnsel
toch wel behoorlijk aan.
Midden in die grote stad
bid ik voor Amsterdam
en ben op slag vergeten
hoe vrolijk ik hier kwam.…
geweest
Ik voel onder mijn voeten
Mijn zoete Mokumse grond
Woensdag loop ik op de Lindengracht
Zo eenvoudig kan het zijn
De deur bijt in zijn slot
Hij legt zijn handen op de bar
Donderdag loop ik in de Warmoesstraat
Men zal zich naar mij buigen
De brug zie ik torenhoog boven mij uit
Ik voel me kleiner dan ooit
Vrijdag loop ik over het Waterlooplein…
twee Amsterdamse ambtenaren schreven de sleutelroman
“Waterlooplein 2” : borsten billen grondig in verkenning
vrouwen zijn geschokt, niemand in staat tot herkenning
de sleutel is zoek, Mokum deelt uit – daar niet van
't seksistisch werk blijkt echter 'n gordeliaanse knoop
de grachtendieren lagen tegelijkertijd op éne hoop
---------------…