Alle inzendingen over Woes

met je ogen als kooltjes links klein & ontstoken rechts groot van schrik zag jij mijn eerste traan tot je laatste snik…

So ook die mat waaroor my naakte sole gierts-gierts gaan vandag is hier niemand op die Sondagmôre en ek voel hoe die kriekies, barste in die mure, die kraak in die meubels met my gaan my lewe is so onstuimig woes my liggaam voel oud gedaan soos ‘n sinkplaat wat teen die herderson lê en roes hierdie kalm stilte wat nou hier heers…

mijn warmte laat je koud elk woord is ongehoord geen kus die jou tot leven brengt raakt wel misschien je ziel…