Alle inzendingen over Zure krieken

De stemmen voor Europa zijn weer geteld De V.V.D. ligt kreunend in dit Veld S.P. en P.V.D.A die lachen zich een kriek De Haagse coalitie ligt slecht bij het publiek De blijdschap overheerste toch bij de meeste heren Maar Eurlings breekt nog eens zijn tong, bij 't snelle debateren.…

Bij het krieken van de dag, terwijl jij nog te slapen lag, strekte ik mijn lichaam uit. Ik voel me al een hele vent, ben blij dat jij ook wakker bent. Wil je mijn rug eens even wrijven? Pak me toch eens stevig vast! Of vind je dat soms ongepast? Ik wil voor altijd bij je blijven, ik heb je lief, je ochtendstijve.…

Kan jij of Kan jij niet, dat is de vraag Of Kan jij kan dat weet ik eigenlijk niet En of het Kannen is boeit mij geen biet Moet Kunnen toch, dat zeggen we zo graag In wezen gaat het niet om Kan of Kun Om hen of hun, kond met een d of t Nee, zo gaat ali nooit met quizje mee Drie-in-de-pan, enjoy, have lots of fun Dus haal in godsnaam alles…

Ze lachte zich een kriek.…

morgenvroeg dan wek ik jou bij het gloren bij het krieken morgenvroeg dan wek ik jou zonder kus zonder voelbare streling morgenvroeg dan wek ik jou ‘k kwinkeleer mee in het morgenkoor samen met de merels de winterkoninkjes de vinken en de zanglijster vroeger was er ook de nachtegaal die meer dan driehonderd liefdesliedjes kon zingen…

fluistert het roezebeest zacht Bij het krieken van de nacht is hij pas wakker en alert, z'n halsje vol van een pan met snert Zo slijt hij nachten en dagen, door al etend zich aan de vergetelheid te wagen…

wanneer hij gesloten bleef die mond en zijn lichaam uit werd gekapt in de wazige steen van achtergrond is de tijd mij sneller ontsnapt toen die mond vierde met een lach en een lieflijk woord achter zijn zeldzaam vreugdige lippen lag was het al een stralen in de pijn ach, toen de armen mij bijna aan gingen spreken was mijn hartje al zo…

Vraag me niet mijn ogen te sluiten voor alle ellende en verdriet vraag me niet mijn gevoelens te verstoppen want negeren, dat kan ik niet Vraag me niet mijn mond te houden over de harde werkelijkheid Vraag me niet te doen alsof Alles goed is in deze tijd Ik moet hier even doorheen deze appel is erg zuur laat me maar even alleen…

Het was een ongewone dag waar ik een hoedje mij zou schrikken toen ik thuiskwam van de markt na een drukke winkeldag en in de binnenspiegel zag na wat gehaaste ogenblikken hoe door zomerzon gesnoerd een zak met appels lag te stikken hoe een volle zak met appels lag te broeien op die dag en er zo vastgesnoerd en wel zoet in een kinderzitje…

De oceanen zijn snel aan ’t verzuren Dat hebben ze in Utrecht onderzocht Het zilte nat verwordt tot kwalijk vocht Een zware taak om dat nog bij te sturen Eén voordeel brengt het echter met zich mee Straks schept men zure haring zo uit zee…

Dan stort een donderwolk gestaag zijn zure regen. De wind, hij blaast bij vlagen oorverdovend mee. Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…

Laat ze in Oekraïne nou maar schuiven, De Russen rest de smaak van zure druiven.…

Soms zijn de druiven zuur zon -in schijn- tussen kleurend en krullend blad Soms is het leven duur niet te krijg moet je de huid duur verkopen Soms lijkt het leven als verlopen de klok aan slagen voorbij Soms proef je pas het zoet na lang wachten is.....te hopen.…

Mijn vader schreef in mijn poëzie album "bijt altijd door een appel heen, ook al is het een zure". Mijn moeder kookte ze tot moes, met suiker en stukjes klokhuis, die je leerde slikken. In zoet kun je stikken, het zure maakt wrang, maar het leven is behapbaar en met appelmoes te verduren.…

Als verliefdheid niet zo zoet was en verdriet was niet zo zuur Dan was de herfst niet zo kleurrijk en de winter niet zo guur Bergen zouden vlaktes zijn oceanen kleine waters De klok zou geen secondes kennen er is alleen nog "later" Het is nu toch veel mooier alles is nog puur Want verliefdheid is nog zoet en verdriet blijft altijd zuur…

ruiten beslagen voor schaduwen van takken zure gezichten…

zuur en guur en toch nesteldrang en nesteldroom van boom tot boom…

je keek nogal zuur toen je ons ongezouten een lesje leerde…

Nederland twittert vrolijk in het oranje met zure nasmaak.…

Alleen met weinig tot geen publiek Wij lachen ons een kriek in dierentuinen Waar deze dieren zich soms in schillen tooien Maar wij staan zoveel meer voor aap Bij het zien van aap aan 't apenkooien.…

de mijne zijn zuur…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

Na drie jaar zuur volgt eindelijk het zoet - En daarom is het uitkijken geblazen, Want gunt u straks Jan-Peter weer het stuur Dan volgt na één jaar zoet weer drie jaar zuur.…

hang ik maar wat in woorden boven het gras tussen twee bomen gebonden aan het touw dat nooit kan breken onder het zuiver gewicht van het lezen en kennis als krieken op te eten.…

Anne’s kippen Er zitten 3 kippen op stok in de nok van hun hok op en top te slapen tot de morgen en dat midden in het hartje van ecologisch, economisch Nederland URECHT Maar bij het krieken van de dag vroeg vlot uit de veren “Aan het werk, sta maar op, sta maar op” roept Anne voorop en na wat koffiemokken tokken, tokken, tokken…

zware storm en vis zuur uit een goedkoop potje ik eet uit de zee…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

De zachtheid van je mond in de ochtendstond de warmte van je buik de geur van jou die ik ruik het zachte golven van jouw schoot waar ik steeds van genoot bij het krieken van de dag jou prachtige verliefde lach jou kussen zo innig en teer mijn liefde voor jou doet mij te zeer kom nu vlug naar mij dan maak je me superblij…

democratie een politiek vuur het smaakt overal zo zuur censuur is macht!…

ik denk aan gisteren of eerder nog hoe anders lazen wij het krieken in vers geplukte kersen en paarse dauw op het ochtendblad lieten wij de westerzon blootsvoets binnen schaduw spelend op naakt en gespannen linnen ik denk aan gisteren of eerder nog hoe anders en zet het diner naast twee benen op tafel voor de teevee…