Alle inzendingen over achterlicht

Het is bekend dat je achterlicht Altijd achter je ligt. Want lag het van voren, Dan zou je iedereen horen Over het voorlicht. Maar na het passeren begrip u wellicht Dat de ander zijn voorlicht nu achter je ligt.…

in de luwte van Oktobers' dagen schaduwt zij een onbeminde vreemdeling vlak hellend grijs boven de stad een tal van achterlichten blikt op al wat vergeten is of verlaten, grijze kragen, sleetse dagen Berlijn volop onbekend is onbemind in het kielzog van reclame en de wind? de wind waait voorop...…

Men rijdt je bijna dood als je een zebrapad wilt oversteken, haast elke fietser rijdt zonder verbleken en zonder voor- en achterlicht door rood. Of is de brave oorzaak hier misschien dat er haast nooit politie is te zien…?…

oranje laait over de kaaien in ocht’lijk duister, dag en dauw en aait de messen van de maaier die scherend ’t bermengras verkauwt tegen de nagloed van het tuig beweegt eenzaam een silhouet die ingetogen wacht en buigt, geknield een verse bloem neerzet het kruisje met het rouwgedicht herinnert hoe een meisje viel in vluchtmisdrijvend achterlicht…

Ik dacht hoe kan dat nou Dat ik een bekeuring heb gekregen, want ik Rijd altijd braaf met fietslicht aan, maar wat Dus bleek was dat mijn achterlicht gevallen was. Er reden zoveel fietsers en natuurlijk was ik weer degene Met de problemen, want ik kwam ook nog eens te laat, Dus had ik ook nog eens dubbel pech.…

schroeien achter in mijn keel waar komt dat toch vandaan de benzinepomp in zakken huig in uitslaande brand slijm en rochel stemt die contrabas ontsmoor de schor hoe staat het gehoor ik hoor een engelenkoor het is de telefoon kijk ze neuken het is de vereniging ik zet ze uit draai om die knop er zit geen stop op meneer uw achterlicht…

scherp bewust van pa’s ernstig gezicht doorschijnend met uitslaande vlammen van boerderijfik vervolgens stammen bonen op kruiwagen en kapot achterlicht moe klopt de kokosmatten wringer en wastobbe verkeren in wachtstand houten knijpers liggen in een mand op de regenbak de buurvrouw zingt met stok en zwarte pet wandelt opa van moeders kant…

Gij hebt alleen maar uw instinct, Geen katoog dat s’avonds blinkt, En evenmin een achterlicht! Voor honden is dat niet verplicht. De auto was te vlug, ’t is wreed, En t’was een vrouw die reed, Een vrouw…och ja, haar wil geschiedde, Maar toch… ze moesten dat verbieden. Hier, hier deze appelsienenkist Heb ik aan alle kanten vernist.…

O lezer van dit dicht Of lezeres, wellicht Toon eens uw waar gezicht Al is het niet verplicht Bied eens úw vergezicht Op wat ter tafel ligt Wie weet is 't van uw nicht Met defect achterlicht Hoe teder, zo'n lief wicht Die daaglijks een gedicht Schreef, als haar burgerplicht Als een Nienke van Hicht Die regels schreef, gericht…

foto’s nemen hem bij de hand leiden hem naar lang geleden ver weg uit het heden met diepe put onverwachte hobbel afgrondrand boerderijbrand duikt op ’s morgens om vijf uur het is al (extra) licht buurtgenoot wordt opgebracht over Botjes Verdrait huilend opgeborgen dronken doorgereden na ongeluk stoere dorpsagenten jagen verder op kapot achterlicht…

op de zuiging van het voortrazende verkeer Ik neem een hijs van m'n sigaret draai van de A3 naar de A1 op het Duitse wegennet Verliefde gedachten draaien hun omzet Bomen, struiken, huizen, hoogspanningsmasten Zwarte silhouetten, ze flitsen aan me voorbij Het zijn er nog duizenden tussen haar en mij Voor me zie ik een streng van rode achterlichten…