Alle inzendingen over alexander

Ik koester de route steen voor steen met ogen dicht over de rand van de kade de weg die wij hand in hand wandelden sluit ik stap voor stap deze laatste fase. Herinneringen van de trein in Engeland het hotel na een onvergetelijk concert ons laatste drankje bleek in de lounge ik koester ons een laatste gesprek. Je golvende rode haar en…

Verblind betoverd aangesproken in de trein volg het volgend spoor.…

Toen jij vertrok uit mijn hart stonden diverse wegen open geen hindernis was te hoog ik keek duurzaam naar boven. Jouw oprit was vrij en verlicht alleen was ons woord verlegen jij bent krachtiger dan ik alleen deel ik met jou onze zegen. Het leven keurde jouw medicijn je had geen keuze dus aanvaardde jouw pit leeft voort in mij…

Genoten van jouw vanille gerust door jouw lavendel een verlicht gevoel door jou de wierook geurt als in een kapel. Jij brandt in mijn hart als een maat waakzaam door de nacht en dag met licht en warmte in het leven voor de glans op mijn glimlach. Ik blijf genieten van jouw geur voor een psychosociale balans met rust en een fijn…

De kransslagader baseert mijn zuurstof op jou rijk ritmisch leven.…

De kunst leefde op het getekende canvas zonder haar leeftijd.…

Jouw betovering bevloog mij sierlijk door mijn aderen. Jouw spreuken raakte mij diep door mijn stille wateren. De euforie verwarmde mij beschermd door legioenen van witte bloedlichaampjes mijn zonnestraal uit vier seizoenen.…

De dageraad geeft haar symfonische welzijn in violet pak. De schemering neemt de symfonie van de dag in vogelvrij vlucht.…

Verdampt in de vroege ochtend zingt de merel voor de eerste zonnestralen de ochtenddauw dwarrelt neer de grond absorbeert het als haar eerste menu. Ontkiemd door voeding en vocht ontwaakt met geurige gemalen koffiebonen met een lichaam dat vitaal ontwikkelt hervat haar blozen aan de horizon continu.…

Bronnen vertellen en onderstrepen volgen de maatbeker en strepen weg. Ingrediënten met zorg gemengd maar de resten fuseren als pioniers. Aangedikt beslag plakkerig als honing vullen de vormen oplettend tot de rand tegen verbranding van protocollen maar werven door gebak hun passagiers.…

Met een glinstering als bliksemschicht in mijn hoofd treft haar laatste woord.…

Zijn vurige hoofd duidt de avond als een ster schittert lucifer…

Ik zag jou in etappes op verschillende dagdelen jij spiegelde in mijn reflectie als mysterieuze opkomst tijdens mijn ontwaken tegen het avondlicht als silhouet. Ik zag jou van een afstand door mijn blik te concentreren jouw details vergrootten mijn illusie mijn helder beeld belichtte jouw volledige lichaam voor een levenslang portret.…

Hartstochtelijk woord brandt als een vlammende haard op een schapenvacht.…

Plots stond ik voor je toch bleek ik de vreemdeling onstoffelijk woord.…

Verborgen licht leidt haar silhouet straalt geluk nachtkaarsen branden.…

Verbonden riep zij het kind in hem naar boven tot de dood ons scheidt.…

Het leven duurt langer dan de eeuwigheid van gisteren nooit gedacht dat vandaag herhalingen mooier vormen gevoelens van andere hangen in het duister van de nacht wat wordt betwist tijdens het wandelen zonder te bekoren. Elke vreemdeling ziet mijn persoon als hun vertrouweling lachend als blijk van herkenning volgt vandaag als gisteren de…

Met tedere handen zie ik haar terug mijn aanraking vol herinneringen de warmte gloeide net zoals toen terwijl zij dit moment zal vergeten. Met tedere handen zonder angst als een reis door een fotoalbum de weg terug ziet er verlaten uit zij verzorgt haar eigen imperium. Tedere handen openen gevoelens als zij wandelt zonder schoenen…

Jouw koolstofdioxide is mijn ademhaling de stilte voor de storm berust in mijn oog mijn perspectief vergroot de verlichting. Het zijn strelende handen voor dag en nacht jouw bekwaamheid kleurt de hemel open uit mijn winterslaap komen is een verademing. Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën het voelt als schrijden over mijn koele…

Uitbuiken kost niets garandeert door collecte leven met welvaart.…

Een poort als ingang een poort voor een nieuwe begin de kracht van het leven stond als hoofdletter van mijn zin. Herboren zoals jij bent zelfverzekerd volmaakt transparant jouw poort staat open die ik als een bundel eeuwig omarm.…

Op wegen speelde wij onze verlaten route een oneindige horizon in het vooruitzicht. Op wegen deelde wij gespeelde situaties maar de toekomst was op de splitsing gericht. Ondanks onze rotondes die wij hadden ingebeeld rij jij door jouw tunnel naar het begin van het licht.…

De nacht zuurstofloos in ijle lucht het bloed stroomt kil door aderen haar boezem verwarmde de koers blauw bloed door de kamer. Het is kil versteend luister ik andermaal haar zwanenzang als refrein in gedachte neuriën we samen bij sluiten van het gordijn. Uniek mens mijn warmte bron die de wolk in mij condenseert voor mijn…

Adem condenseert tekent gevoel op het raam één druppel zet koers.…

Moeilijke woorden verspraken in het duister onverstaanbaar zacht.…

Sloffen door gangen langs een antiek meubelstuk stil circuleren.…

Gezegend verdriet door de mooiste regenbui geeft morgenrood weer.…

Oplevende bloem het ontsluiten van leven geslaagde aarde.…

Het seizoen bepaalt het kan vriezen of dooien als sneeuw voor de zon.…