inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.821):

Uniek

De nacht
zuurstofloos in ijle lucht
het bloed stroomt kil door aderen
haar boezem verwarmde de koers
blauw bloed door de kamer.

Het is kil
versteend luister ik andermaal
haar zwanenzang als refrein
in gedachte neuriën we samen
bij sluiten van het gordijn.

Uniek mens
mijn warmte bron
die de wolk in mij condenseert
voor mijn laatste woord aan jou
zij die ijs smelt in een ijzig atmosfeer.

Schrijver: Alexander v/d Zande, 16 maart 2015


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 168

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
18 maart 2015
Broos en zo mooi ook. Gelezen en herlezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)