Gretig liefste
niet te ver
in diepe dalen neer
liever duister
dwalen met de sterren
wil van lieflijkheid
niet weten
geef passie aan je zijn
in valend blauw
vervloog
jouw adembenemende dans.…
Ontsproten licht
kiert door ochtendvensters
wijl een glimlach
over de polder gaat
met een breed gebaar
het goedemorgen humeur
in de gordijnen plooit
gedachten hangen
aan de nachtnevels
handen in gedachten
warmend aan het kosmisch lichaam
rinkelend vallen glazen stuk
doorkijk raakt verbroken
wind murmelt een gebed
sluit de luiken schatje…
Maar de groep begeeft zich weldra
om de alleengaande reiziger en ik verzucht
zie hoe ik langzaam verwordt tot ijle lucht
en het is in hen dat ik opga.…