Als een geel oormerk
hangt zij
aan mijn dichtwerk
In psychedelie
overmant mij
haar evangelie
Als een sequoia
vertakt zij zich
in mijn aurora
Als de biceps
van verleiding
als adrenaline-verbreiding
Zij is de gaarkeuken
van mijn innerlijke vertrekken
ik loop op zes cilinders
met vierentwintig kleppen...
...oogkleppen…
Ze waant zich
een kardinaal
van gotische strekking
het kattenluik is haar te min
deuren
kunnen niet gigantisch
genoeg zijn
en ik kom slechts
met het pakketje van
het schuivende terrasraam
driehonderd kilo
droog gewogen
het vraagt slechts
het lichte gezwel
van de biceps
van haar eunuch
of speelt daar
het wringen
van…
En dat octaven biceps buitenspel erfdienstbaar
gaan, mits bloed gescheten foute formulieren
bij? Dat scheelt geen hol. Maar hou van mij.
Zing één voor één de nagels uit mijn poten,
hák. Geen jarretellen luxe geitebrij vol sap
ontstoken lippen meer, geen molleblinden eetgerei
of ellepijpen dood getij. Geen rollen
meer.…
lusthof, achter porseleinen gevels
stolt hij in een vadsige pose
Gezant van God en één met zijn rijk
hij lijkt onschendbaar
een protserige haan
die lonkt naar de schilder
de kwast meet zijn geheven kin
en zet hem klem in een lijst
gevlochten ranken van klatergoud
met een knik spoort hij een lakei aan
wie zijn fortuin bijeenraapt heeft biceps…
En dat octaven biceps buitenspel erfdienstbaar
gaan, mits bloed gescheten foute formulieren
bij? Dat scheelt geen hol. Maar hou van mij.
Zin één voor één de nagels uit mijn poten,
hák. Geen jarretellen luxe geitebrij vol sap
ontstoken lippen meer, geen molleblinden eergerei
of ellepijpen dood getij. Geen rollen
meer.…