Neem Bernhard, ooit de trots van zijn soldaten
Als één woord hem niet paste is het ‘chic’
Hij heeft een stroom van bastaards nagelaten
En ook zijn graaizucht liep zó in de gaten
Dat ieder ander zwaar gestraft zou zijn:
Maar hij moest slechts in burger door de straten
Daarom mijnheer, ben ik republikein!…
sluiten, want de nachtburgemeester komt niet meer thuis, hij is
voorgoed in een jazzcafé blijven handen, rokerig als de mist die hij wist te blazen uit
zijn zwarte, geharnaste ridderlijf, zijn poëtische veroveringstochten staan in marmer
gegrift, zijn liederlijke dollen met de schattige, smaakvolle boobies van Eva ook, Ik
zag hem eens in een chic…
Als jou dat soms te klein is,
Niet chic genoeg en fijn is,
Zit niet in de misère,
Want ik maak gauw carrière,
Dan maken we 'n potje,
En kopen zo'n oud slotje.
Dat laat ik restaureren.
Als 't klaar is, inviteren
Wij ooms, tantes en neven.
'k Wil jachtpartijen geven.
We eten voortaan ossen,
Uit onze eigen bossen.…